«Η διαμάχη για τη γραπτή νεοελληνική γλώσσα» του Γκούνναρ Χέρινγκ

Συγγραφέας: Gunnar Hering
Τίτλος πρωτοτύπου: Die Auseinandersetzungen über die neugriechische Schriftsprache
Είδος έργου: Κριτική επισκόπηση του ελληνικού γλωσσικού ζητήματος
1η έκδοση στη γερμανική γλώσσα: Christian Hannick (Hrsg.), Sprachen und Nationen im Balkanraum, 1987 (Πρακτικά Συμποσίου στο Πανεπιστήμιο Trier, 1982)
Ελληνικός τίτλος: Η διαμάχη για τη γραπτή νεοελληνική γλώσσα. Σύντομη ιστορία του γλωσσικού ζητήματος
Μετάφραση: Βάλια Βασταρδή, Ιωάννα Γυπαράκη, Άννα Μιχαήλ, Ανθή Παπαγεωργίου, Αθηνά Παπαμαρκάκη, Stepahn Rolke, Σόνια Τσιφή
Επιστημονική και μεταφραστική επιμέλεια: Χρήστος Καρβούνης
Εκδόσεις: Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης
Σειρά: Γλώσσα και γλώσσες
Έτος έκδοσης: 2020

Στην περιεκτική και συνοπτική αυτή μελέτη ο Gunnar Hering προσφέρει στον αναγνώστη μια ολοκληρωμένη ερμηνευτική προσέγγιση του γλωσσικού ζητήματος στην Ελλάδα. Δεν περιορίζεται σε μια τυπική, πραγματολογικού χαρακτήρα εξιστόρηση, αλλά πραγματεύεται τη γλωσσική διαμάχη που σφράγισε την πνευματική και την πολιτική ζωή του νέου ελληνικού κράτους έχοντας κατά νου την περιρρέουσα κοινωνικοπολιτική ατμόσφαιρα τόσο της Βαλκανικής όσο και της Δυτικής Ευρώπης γενικότερα.

Ο Hering κατανέμει τη μελέτη του σε τρεις μείζονες χρονικές περιόδους: περίοδος του Νεοελληνικού Διαφωτισμού, 1821 -τέλη 19ου αιώνα, αρχές 20ού αιώνα- αρχές δεκαετίας του 1980. Δείχνοντας ιδιαίτερη φροντίδα για τη βιβλιογραφική τεκμηρίωση του υλικού, παρουσιάζει όλα τα σημαντικά πρόσωπα και τους σταθμούς του γλωσσικού ζητήματος σε συνεχή συνάρτηση με το ιστορικό, το κοινωνικοπολιτικό αλλά και το γλωσσικό-ιδεολογικό πλαίσιο της νεότερης και σύγχρονης Ελλάδας. Συνάμα, με εμπεριστατωμένο τρόπο, χωρίς ποτέ να παραμελεί τις γλωσσικές παραμέτρους, καταθέτει και τη δική του θέση για τις σημαντικές πτυχές του σύνθετου αυτού ζητήματος.

(Από την παρουσίαση του βιβλίου στο οπισθόφυλλο)

Πηγή: Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης

«Η άνοδος και η πτώση της Κλασικής Ελλάδας» του Τζοσάια Όμπερ

Συγγραφέας: Josiah Ober
Τίτλος πρωτοτύπου: The Rise and Fall of Classical Greece
Είδος έργου: Ιστορία
1η έκδοση στην αγγλική γλώσσα: Princeton University Press, 2016
Ελληνικός τίτλος: Η άνοδος και η πτώση της Κλασικής Ελλάδας
Μετάφραση: Μιχάλης Λαλιώτης
Εκδόσεις: Δώμα
Σειρά: Τα οικεία
Έτος έκδοσης: 2020



Σπάνια συνειδητοποιούμε ότι ο δυτικός κόσμος χρειάστηκε να περιμένει μέχρι τον 19ο αιώνα για να ξαναφτάσει στις οικονομικές επιδόσεις της ελληνικής αρχαιότητας. Εξίσου εντυπωσιακό είναι το γεγονός ότι στην κλασική Ελλάδα ο πλούτος δεν ήταν συγκεντρωμένος σε μια ελίτ γύρω από κάποιο ανάκτορο, αλλά αντίθετα ήταν μοιρασμένος σε ευρύτατα στρώματα του πληθυσμού. Πώς μπορεί να εξηγηθεί αυτή η εντελώς ασυνήθιστη και εξαιρετικά παρατεταμένη οικονομική άνθηση; Και πώς σχετίζεται με τα πνευματικά και πολιτικά επιτεύγματα που συνή­θως συνδέουμε με την κλασική αρχαιότητα: τέχνη, επιστήμη, φιλοσοφία, δημοκρατία;

Στο βιβλίο αυτό, ο Τζοσάια Όμπερ, καθηγητής κλασικών σπουδών και πολιτικής επιστήμης στο Πανεπιστήμιο Στάνφορντ, επιχειρεί να δώσει μια απάντηση. Στηριζόμενος σ’ έναν τεράστιο όγκο ιστορικού, αρχαιολογικού και φιλολογικού υλικού, και αντλώντας από τα πεδία της πολιτικής φιλοσοφίας, της θεσμικής οικονομικής, της θεωρίας παιγνίων, αλλά και της οικολογίας και της εξελικτικής βιολογίας, ο Όμπερ χτίζει ένα θεω­ρητικό σχήμα που αναδεικνύει την απολύτως καινοφανή προσέγ­­γιση των Ελλήνων στην πολιτική ―προσέγγιση θεμελιωμένη στην έννοια του πολίτη, κατ’ αντιδιαστολή προς αυτήν του υπηκόου― και το ρόλο που αυτή είχε στην οικονομική άνθηση της αρχαίας Ελλάδας.

Βασιζόμενος στο σχήμα αυτό, ο Όμπερ αφηγείται εκ νέου την ιστορία της κλασικής αρχαιότητας, από τις απαρχές της μέχρι το τέλος του κόσμου των ελληνικών πόλεων-κρατών, φωτίζοντας πτυχές παραμελημένες ή ολότελα άγνωστες και παρουσιά­ζοντας γεγονότα γνωστά, μέσα από ένα πρίσμα εντελώς πρωτότυπο.

Πηγή: https://www.domabooks.gr/

«Ζωή μέχρι χθες» του Γιάννη Ξανθούλη

Συγγραφέας: Γιάννης Ξανθούλης
Τίτλος πρωτοτύπου: Ζωή μέχρι χθες
Είδος έργου: Μυθιστόρημα
Επιμέλεια: Πόπη Μουπαγιατζή
Εκδόσεις: Διόπτρα
Έτος έκδοσης: 2020









Κάποτε, λοιπόν, γεννήθηκε εν Αθήναις η Αμφιτρίτη Βράνη του Κυρίλλου… Διαισθητικά, χρειαζόταν την αλήθεια, όπως αυτή ξεπηδούσε από ασκημένες ζωές και επικίνδυνα πάθη. Όμως, δεν ήταν έτοιμη για κάτι τόσο τολμηρό. Παρ’ όλα αυτά, το ένστικτό της –φορτισμένο με ρομαντικά λάθη και έναν αισθησιασμό που την ξεπερνούσε– την έκανε να περιφρονεί το αστικό αμπαλάζ μιας συνηθισμένης ζωής εξ ονόματος του έρωτα. Κι επειδή ερωτεύτηκε τον έρωτα, πίστεψε πως ανέβαινε στα υψίπεδα μιας αιρετικής αγιοσύνης...

Δεν τη συγχώρησαν για την τόλμη της και δεν συγχώρησε κανέναν. Ούτε καν τον εαυτό της. Εκπαιδεύτηκε να επιζεί και να διαιωνίζει μια νοσταλγία πέρα από το χθες όπου στοίβαζε τα πάθη της.

Δεν έμενε τώρα παρά να αποδείξει ότι η φάλτσα ζωή της όφειλε να τη δικαιώσει, αν και κάλπαζε στην όγδοη δεκαετία της. Όμως, είχε κι ένα αξόδευτο στοκ νεότητας – κι αυτό ακριβώς ήταν το διαβατήριο που την έκανε προσβάσιμη στο ερεθιστικό ντόμινο των συμπτώσεων. Συμπτώσεις που θα τις έλεγες και εκκρεμότητες...

Όλα αυτά σε μια τωρινή Αθήνα, ασυγχρόνιστη με την αισθητική ηθική της, γεμάτη από ίχνη απόντων. Θα ψάξει τελικά τις αφορμές της απελπισίας της με επιείκεια, υπερασπιζόμενη όμως και τους θυμούς της.

Περισσότερα για το βιβλίο: https://www.dioptra.gr/

«Φουστανέλες και χλαμύδες - Ιστορική μνήμη και εθνική ταυτότητα 1821-1930» της Χριστίνας Κουλούρη

Συγγραφέας: Χριστίνα Κουλούρη
Τίτλος πρωτοτύπου: Φουστανέλες και χλαμύδες - Ιστορική μνήμη και εθνική ταυτότητα 1821-1930
Είδος έργου: Ιστορία
Επιμέλεια: Δήμητρα Τουλάτου
Εκδόσεις: Αλεξάνδρεια
Σειρά: Νεότερη και σύγχρονη ιστορία
Έτος έκδοσης: 2020







Ξεκινώντας από το 1821, γενέθλια πράξη του σύγχρονου ελληνικού κράτους, και φθάνοντας στο 1930, όταν γιορτάζεται η επέτειος των πρώτων εκατό χρόνων ανεξαρτησίας, το βιβλίο αυτό αναλύει τις πολιτισμικές πρακτικές μέσω των οποίων αναπαριστάνεται, σκηνοθετείται, επιτελείται και «καταναλώνεται» το παρελθόν στον δημόσιο χώρο. Πρόκειται για μια κοινωνική και πολιτισμική ιστορία της μνήμης κατά τον πρώτο κρίσιμο αιώνα του ελληνικού κράτους, όταν διαμορφώνεται ο Κανόνας της ιστορικής μνήμης που ορίζει και στηρίζει την εθνική ταυτότητα. Ο τρόπος που θυμόμαστε σήμερα την Ελληνική Επανάσταση, το πάνθεον των ηρωικών μορφών, η σχέση αρχαίας και νέας Ελλάδας και η θέση του Βυζαντίου συνδέονται με τόπους μνήμης, υλικούς και συμβολικούς, που οικοδομήθηκαν εκείνη την εποχή.

Πώς η ελληνική κοινωνία απομνημόνευσε το πρόσφατο και το απώτερο παρελθόν της – την Αρχαιότητα, το Βυζάντιο, την Ελληνική Επανάσταση και την «πολεμική δεκαετία» 1912-1922; Πώς η πολιτισμική μνήμη συνδέθηκε με τις πολεμικές εμπειρίες (νίκη ή ήττα, μαζικός θάνατος και πένθος, ήρωες και μάρτυρες); Πώς η νοηματοδότηση και η ερμηνεία του παρελθόντος έγιναν αντικείμενο διαπραγμάτευσης ή σύγκρουσης ανάμεσα σε τοπικές και κοινωνικές ομάδες;

Με έμφαση στην επιθυμία των ανθρώπων να «δουν» και να «βιώσουν» το παρελθόν, η μελέτη αξιοποιεί ένα μεγάλο εύρος πηγών, όπως ελαιογραφίες, λιθογραφίες, φωτογραφίες, μνημεία (ανδριάντες, προτομές, μνημεία πεσόντων), τελετές μνήμης και εθνικές επετείους, σκηνοθετημένα ιστορικά δρώμενα, tableaux vivants, αναβιώσεις αρχαίου δράματος και αρχαίων εθίμων, παρελάσεις και λαϊκά εμπορικά θεάματα. Η δραματοποίηση της ιστορίας και η ενσυναίσθηση, η επιδίωξη της αυθεντικότητας μέσω της αληθοφάνειας και εν τέλει η παραπλάνηση και η ψευδαίσθηση προσεγγίζονται ως στοιχεία μιας νεωτερικής ιστορικής συνείδησης που αναδύεται σχεδόν ταυτόχρονα σε ολόκληρη την Ευρώπη.

Πηγή: https://alexandria-publ.gr/

«Σινουχέ, ο Αιγύπτιος» του Μίκα Βάλταρι

Συγγραφέας: Mika Waltari
Τίτλος πρωτοτύπου: Sinuhe egyptiläinen
Είδος έργου: Ιστορικό μυθιστόρημα
1η έκδοση στη φινλανδική γλώσσα: 1945
Ελληνικός τίτλος: Σινουχέ, ο Αιγύπτιος
Μετάφραση: Μαρία Μαρτζούκου
Εκδόσεις: Καλέντης
Σειρά: Ξένη λογοτεχνία
Έτος έκδοσης: 2006



**Γράφει ο Βαγγέλης Πρωτόπαπας
Εκπαιδευτικός - Μουσικός

Αν και όλα τα σχολικά εγχειρίδια εκθείαζαν τον Θουκυδίδη για την επιστημονική μεθοδολογική προσέγγιση των ιστορικών γεγονότων, εγώ πάντα συμπαθούσα περισσότερο τον Αλικαρνασσέα Ηρόδοτο γιατί, εκτός από ιστορικός, ήταν ένας κοσμοπολίτης εθνογράφος που είχε σκοπό να κατανοήσει και να καταγράψει όλο τον μέχρι στιγμής γνωστό κόσμο. Όταν ήμουν στη Φιλοσοφική και κάναμε τα κείμενα του, ανάμεσα στα αγαπημένα μου ήταν οι ιστορίες του από την Αίγυπτο. Τότε ένας φίλος μού είχε συστήσει να διαβάσω τον Αιγύπτιο. Επειδή είχα πολύ φρέσκες στο μυαλό μου τις διηγήσεις του Ηρόδοτου, εντυπωσιάστηκα αμέσως από τη γραφή του συγγραφέα του έργου, του Φινλανδού Μίκα Βάλταρι.

Η δράση τοποθετείται την εποχή της 18ης δυναστείας (1550-1295 π.Χ.), την πρώτη δυναστεία του Νέου Βασιλείου, μια από τις γοητευτικότερες περιόδους της ιστορίας της Αιγύπτου, στις Θήβες, το σημερινό Λούξορ, ένα μέρος που είχα την τύχη να επισκεφτώ και το θεωρώ ως ένα από τα κορυφαία αρχαιολογικά θέρετρα του κόσμου. Ήρωάς του ο Σινουχέ, που όταν ήταν μωρό βρέθηκε μέσα σε μια καλαμένια βαρκούλα στον Νείλο από ένα ζευγάρι άτεκνων, καλής κοινωνικοοικονομικής θέσης. Ο πατέρας του, γιατρός στο επάγγελμα, τον μυεί στην τέχνη της ιατρικής και του ανοίγει μια πόρτα να γνωρίσει τον Φαραώ και να δουλέψει δίπλα του. Στο βιβλίο ξεδιπλώνονται λεπτομερείς περιγραφές για τον καθημερινό τρόπο ζωής στην αρχαία Αίγυπτο, για τα μυστικά της ταρίχευσης, για τις συνήθειες του λαού, του ιερατείου και των βασιλιάδων. Ο Σινουχέ ταξιδεύει στον τότε γνωστό κόσμο, στη Συρία, στη Βαβυλώνα, στη μινωική Κρήτη, στη χώρα των Χετταίων, φωτίζοντας με το μαλακό φως του λυχναριού της περιγραφής του την καθημερινότητα και τον πολιτισμό των γειτονικών λαών.

Πέρα από ακριβείς ιστορικές πληροφορίες που μαθαίνει ο αναγνώστης για τη δεύτερη χιλιετία π.Χ., εντυπωσιάζεται και από κάτι άλλο. Το κείμενο, γραμμένο σε πρώτο ενικό, είναι τόσο ζωντανό και τόσο αληθινό που νιώθει κάποιος ότι διαβάζει ένα ημερολόγιο εποχής. Θα έλεγα καλύτερα, νιώθει την ανάσα του πρωταγωνιστή στα αυτιά του όπου τον πιάνει από το χέρι και τον ταξιδεύει σε εκείνη την μακρινή εποχή. Ο Βάλταρι εντυπωσιασμένος μετά την ανακάλυψη του τάφου του Τουτανχαμών από τον Άγγλο αρχαιολόγο Κάρτερ το 1922, μελετά για 20 χρόνια βαθιά την αρχαία Αίγυπτο, ξεσκονίζοντας πλήθος πηγών, και μέσα σε 3,5 μήνες πηγαίας έμπνευσης και βύθισης σε εκείνη την εποχή, γράφει το 1945 ένα μυθιστόρημα πάνω από 700 σελίδες, τόσο εμπνευσμένο και ελκυστικό που διαβάζεται απνευστί.

Ο Αιγύπτιος είναι ένα εξαιρετικά γοητευτικό έργο γιατί ταυτόχρονα ο Μίκα Βάλταρι μέσα από τον Σινουχέ καταφέρνει να ακουμπήσει με λεπτότητα και μαεστρία αιώνια στοιχεία της αμετάβλητης ανθρώπινης φύσης, όπως ο εγωισμός, η αλαζονεία, η απληστία, το ερωτικό πάθος, η προδοσία κ.ά., κάνοντας τον σημερινό αναγνώστη να κρέμεται από τα χείλη ενός ανθρώπου μιας τόσο μακρινής εποχής, ο οποίος καταφέρνει και ξεστομίσει μεγάλες διαχρονικές αλήθειες. Μια πίκρα και μια σοφία διαποτίζει όλο το κείμενο, απαύγασμα της απογοήτευσης και βίαιης ωρίμανσης του συγγραφέα από τον Β' Παγκόσμιο πόλεμο.

«Γιατί εγώ, ο Σινούε, είμαι μια απλή ανθρώπινη ύπαρξη. Έζησα μέσα στον καθένα που υπήρχε πριν από μένα, και θα ζήσω μέσα σ’ όλους που θαρθούν μετά από μένα. Θα ζήσω στα γέλια και στα δάκρυα των ανθρώπων, στην ανθρώπινη λύπη και στον φόβο, στην ανθρώπινη καλοσύνη και στην κακία, στη δικαιοσύνη και την αδικία, στην αδυναμία και στη δύναμη. Σαν ανθρώπινη ύπαρξη, θα ζήσω αιώνια μέσα στην ανθρωπότητα. Δε θέλω προσφορές μέσα στον τάφο μου, ούτε αθανασία για το όνομά μου. Αυτά γράφτηκαν από τον Σινούε, τον Αιγύπτιο, που έζησε μόνος του όλες τις μέρες της ζωής του.»

Στην αρχή, στην Φιλανδία δεν του δόθηκε η πρέπουσα σημασία, όμως στην Ευρώπη το βιβλίο τα πρώτα 5 χρόνια της έκδοσής του πούλησε πάνω από ένα εκατομμύριο αντίτυπα, ενώ στις ΗΠΑ έγινε best seller και για πολλά χρόνια ήταν το δεύτερο πιο εμπορικό ξενόγλωσσο βιβλίο μετά το Όνομα του Ρόδου του Ουμπέρτο Έκο. Μετά από αυτή την παγκόσμια επιτυχία και αναγνώριση, με χαρά ανακάλυψα ότι και στην Φιλανδία σε δημοσκόπηση του 2017, αναδείχτηκε ως το βιβλίο του αιώνα. Ο Αιγύπτιος έγινε και ταινία το 1954 από την 20th Century Fox με πρωταγωνιστή τον Edmund Purdom και με τη νέα τότε τεχνολογία του Cinemascope, αλλά είχε μέτρια εμπορική επιτυχία και αισθητικά ήταν πολύ μακριά από το γραπτό κείμενο. Μεταφράστηκε σε 41 γλώσσες και θεωρείται ένα από τα σημαντικότερα ιστορικά μυθιστορήματα όλων των εποχών.

Σημείωση (Η. Ο.): Το απόσπασμα είναι από την παλαιότερη έκδοση (1984) του Κάκτου, σε μετάφραση Γιάννη Λάμψα (βλ. εικόνα πιο κάτω)

«Θεόδωρος Κολοκοτρώνης: ο στρατιωτικός ηγέτης της Ελληνικής Επανάστασης» του Ιάκωβου Δ. Μιχαηλίδη

Συγγραφέας: Ιάκωβος Δ. Μιχαηλίδης
Τίτλος πρωτοτύπου: Θεόδωρος Κολοκοτρώνης: ο στρατιωτικός ηγέτης της Ελληνικής Επανάστασης
Είδος έργου: Ιστορική βιογραφία
Επιμέλεια: Ελένη Μπούρα
Εκδόσεις: Μεταίχμιο
Σειρά: 200 χρόνια από την Επανάσταση - Οι πρωταγωνιστές
Έτος έκδοσης: 2020






Σ' αυτό το βιβλίο, ο Ιάκωβος Δ. Μιχαηλίδης γράφει γι' αυτόν που ξεχωρίζει από το πλήθος των σκληροτράχηλων οπλαρχηγών που πρωταγωνίστησαν στην Ελληνική Επανάσταση, τον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη. Θρύλος για τους συντρόφους του και φόβητρο για τους εχθρούς του, ο γέρος του Μοριά αναδείχτηκε στην εμβληματικότερη προσωπικότητα της Παλιγγενεσίας. Ηγήθηκε της Επανάστασης στο Μοριά, οργάνωσε και υλοποίησε τις μεγάλες στρατιωτικές επιτυχίες εναντίον των Τούρκων, ενώ, όταν χρειάστηκε, διέσωσε και εγγυήθηκε με το κύρος του την ενότητα των Ελλήνων.

(Απόσπασμα από την παρουσίαση του βιβλίου στο οπισθόφυλλο)

Πληροφορίες: https://www.metaixmio.gr/

Μια μικρή ιστορία Φυσικής

**Γράφει ο Γιάννης Παπακωνσταντίνου
Φυσικός

Τι είναι ένα κύμα;

Η έννοια του κύματος μας φαίνεται προφανής και όλοι μας την αντιλαμβανόμαστε σαν μια μορφή περιοδικής κίνησης. Αν ρίξουμε ένα πετραδάκι στην ήρεμη επιφάνεια μιας λίμνης θα παρατηρήσουμε τη δημιουργία κύκλων που σταδιακά απλώνονται και μας δημιουργούν την αίσθηση ότι μετακινούνται οι υδάτινες μάζες.

Όταν όμως ένας κύκλος συναντήσει ένα μικρό κομμάτι ξύλου που επιπλέει δεν θα το παρασύρει, αλλά μόνο θα το ανεβοκατεβάζει γύρω από τη θέση που αρχικά ηρεμούσε. Τι είναι αυτό που τελικά μετατοπίζεται από ένα κύμα;

Στο τεύχος του περιοδικού ΚΒΑΝΤ του Μαρτίου του 1984, στο άρθρο «Τι είναι το κύμα» υπάρχει μια ενδιαφέρουσα ιστορία. Σύμφωνα με μία παράδοση, για να μεταδοθεί η είδηση της στέψης της αυτοκράτειρας Ελισάβετ από τη Μόσχα στην Αγία Πετρούπολη, παρατάχθηκαν στη σειρά και σε απόσταση 100 μέτρων ο ένας από τον άλλο 7000 στρατιώτες περίπου. Διαμόρφωσαν έτσι μια ανθρώπινη αλυσίδα περίπου 700 χιλιομέτρων. Μόλις άρχισε η στέψη, ο πρώτος στρατιώτης σήκωσε τη σημαία που κρατούσε στο χέρι του και αμέσως την κατέβασε χωρίς να αλλάξει θέση. Το ίδιο έκανε ο δεύτερος στρατιώτης και η διαδικασία επαναλήφθηκε μέχρι τον τελευταίο. Είκοσι λεπτά αργότερα, η είδηση της στέψης έφτασε στην Αγία Πετρούπολη με το σήκωμα της σημαίας του τελευταίου στρατιώτη.

Η είδηση έφτασε πολύ γρήγορα, οι στρατιώτες δεν μετακινήθηκαν. Τι είναι αυτό που μετακινήθηκε όμως; Η μετακινούμενη ποσότητα εδώ είναι ένα οπτικό μήνυμα, γενικότερα όμως είναι κάθε διαταραχή που διαδίδεται με την αλληλεπίδραση δότη και δέκτη, η οποία στη φύση μπορεί να είναι με επαφή ή και από απόσταση.

(Από το βιβλίο του Τάσου Σινάνη Φυσική Γ' Λυκείου, Εκδόσεις Κέδρος, 2007)

«Παιδιά – Πτυσσόμενα Τηλεσκόπια» της Αφροδίτης Παπαδογεωργοπούλου

Συγγραφέας: Αφροδίτη Παπαδογεωργοπούλου
Τίτλος πρωτοτύπου: Παιδιά – Πτυσσόμενα Τηλεσκόπια
Είδος έργου: Παιδαγωγική και παιδοψυχολογία
Επιμέλεια - Διορθώσεις: Γεωργία Σολδάτου
Εκδόσεις: Κοντύλι
Έτος 1ης κδοσης: 2010









Από τη βικτοριανή Αλίκη του Lewis Carrol ή τη Γουέντι, σύντροφο του Πίτερ Παν στο μυθιστόρημα του James Mathew Barrie, μέχρι τη σύγχρονη «άψογη Ισαβέλλα» του Tony Ross, το μοντέλο του παιδιού που μεγάλωσε νωρίς φαίνεται να επαναλαμβάνεται στην παγκόσμια λογοτεχνία. Τόσο κλασικοί ήρωες, που συντρόφεψαν εκατομμύρια ανθρώπους στο δικό τους ταξίδι προς την ενηλικίωση κι έρχονται να εκδραματίσουν, ο καθένας με τον δικό του τρόπο, το τόσο συχνό παιχνίδι ακροβασίας ανάμεσα στο μικρό και το μεγάλο… Από τη χώρα των Λιλιπούτειων στη χώρα των Γιγάντων· και πίσω ξανά… Σα να πρόκειται για ανθρώπους — πτυσσόμενα τηλεσκόπια», όπως χαρακτηριστικά λέει η Αλίκη!

Η «Βέρα», η «Ινώ», ο «Στέλιος», η «Ελπίδα», η «Μαριαλένα» δεν είναι χάρτινοι ήρωες του Carrol, του Ross ή του Barrie. Είναι παιδιά απόντων σωματικά ή συναισθηματικά γονιών, οι οποίοι, λόγω των συναισθηματικών τους ελλειμμάτων, διάλεξαν να ταξιδέψουν στη δική τους Χώρα του Ποτέ Ποτέ εναποθέτοντας τις ευθύνες τους στις πλάτες των παιδιών τους. Το ερώτημα είναι αν μπορεί η Παιγνιοθεραπεία, χρησιμοποιώντας το φυσικό τρόπο έκφρασης κάθε παιδιού, το παιχνίδι, να διευκολύνει τα συγκεκριμένα παιδιά να εκφράσουν τα συναισθήματα τους και να επιτρέψουν στον εαυτό τους να «ξαναγίνουν παιδιά».

Το βιβλίο απευθύνεται σε ψυχοθεραπευτές, και γενικότερα σε εργαζόμενους φορείς ψυχικής υγείας, εκπαιδευτικούς, γονείς, αλλά και σε όποιον αισθάνεται ότι ο ίδιος παρασύρθηκε πρόωρα στην ενηλικίωση…

«[…] Πολύ ενδιαφέρουσα, πολύ συγκροτημένη και ευαίσθητη εργασία […] τολμηρή και αυθεντική […] Την προτείνω ως παράδειγμα διακεκριμένης ακαδημαϊκής δουλειάς, στην οποία μπoρoύν να αναφέρονται τόσο οι σπουδαστές όσο και οι επαγγελματίες του χώρου […]» Καθηγητής Mooli Lahad, PhD στην Ψυχολογία, PhD στη Δραματoθεραπεία

Πηγή: https://kondyli.gr/

«Ο χορός των παρεξηγήσεων» του Αντρέα Καμιλλέρι

Συγγραφέας: Andrea Camilleri
Τίτλος πρωτοτύπου: La giostra degli scambi
Είδος έργου: Αστυνομικό μυθιστόρημα
1η έκδοση στην ιταλική γλώσσα: Sellerio Editore, Palermo 2015
Ελληνικός τίτλος: Ο χορός των παρεξηγήσεων
Μετάφραση: Φωτεινή Ζερβού
Επιμέλεια - Διορθώσεις: Γιώργος Κασαπίδης
Εκδόσεις: Πατάκης
Σειρά: Σύγχρονη ξένη λογοτεχνία
Έτος 1ης έκδοσης: 2017




Στη Βιγκάτα οι νύχτες θυμίζουν την ομορφιά που έχουν οι βραδιές στα ποιήματα του Λεοπάρντι - θλιμμένες αλλά μαγευτικές. Ο Μονταλμπάνο ξύπνησε μ' ένα προαίσθημα. Διαισθάνεται μια σκοτεινή αίσθηση φανταστικού που ενισχύεται από το παιχνίδι των παρεξηγήσεων και παρουσιάζει σαν αληθινή μια ψεύτικη ερμηνεία. Στέκει αμήχανος. Καταλαβαίνει ότι του ανοίγονται δρόμοι χωρίς σκοπό. Προχωρά προσεκτικά, ακολουθώντας την πλάγια οδό. Τα χρόνια που βαραίνουν στην πλάτη του τελικά μετρούν θετικά. Όταν όλα έχουν φτάσει στο σημείο ν' αποκαλυφθούν, μια παγωνιά χωρίς να φυσά αέρας καλύπτει το μυθιστόρημα. Και στο μεταξύ ο αναγνώστης έχει μάθει να εισχωρεί, μαζί με τον Μονταλμπάνο, σ' ένα «νεκρικό θάλαμο» και να περνά ξυστά από τους τοίχους για να μη γίνει αντιληπτός και να μην ενοχλήσει με την παρουσία του τη μοναχικότητα του αστυνόμου, που προσηλωμένος ακούει όσα έχει να του διηγηθεί ο τόπος του εγκλήματος, αν ερευνηθεί σωστά.

(Από την παρουσίαση του βιβλίου στο οπισθόφυλλο)

«Το βρωμερόν ύδωρ της λήθης» της Ισμήνης Καπάνταη

Συγγραφέας: Ισμήνη Καπάνταη
Τίτλος πρωτοτύπου: Το βρωμερόν ύδωρ της λήθης
Είδος έργου: Ιστορικό μυθιστόρημα
Επιμέλεια: Στέλλα Τσάμου
Εκδόσεις: Ίκαρος
Έτος έκδοσης: 2020









Η ιστορία διαδραματίζεται στην Αθήνα, πρωτεύουσα του ελληνικού κράτους ύστερα από τη δολοφονία του Καποδίστρια. Έχουν προηγηθεί τα χρόνια του αγώνα ενάντια στον Τούρκο δυνάστη, οι δύο αιματηροί εμφύλιοι, καθώς και οι διάφορες μικρότερης σημασίας διενέξεις. Οι ήρωες, ελεύθεροι πλέον πολίτες κράτους, που διαθέτει ένα κατ᾽ εξαίρεση για την εποχή του δημοκρατικότατο Σύνταγμα, το Σύνταγμα της Επιδαύρου, αδυνατούν προφανώς να συνειδητοποιήσουν αυτή την κοσμογονική αλλαγή και εξακολουθούν να μάχονται με πάθος τον ίδιο τους τον εαυτό.

Πηγή: https://ikarosbooks.gr/

«Οι Αναμνήσεις ενός τρελού» του Γουσταύου Φλωμπέρ

Συγγραφέας: Gustave Flaubert
Τίτλος πρωτοτύπου: Mémoires d'un fou
Είδος έργου: Αυτοβιογραφικό μυθιστόρημα
1η έκδοση στη γαλλική γλώσσα: Henri Floury, 1901
Έτος συγγραφής: 1838
Ελληνικός τίτλος: Οι Αναμνήσεις ενός τρελού
Μετάφραση: Γεώργιος Μάρδας
Επιμέλεια: Σοφία Αντωνάκου
Εκδόσεις: Νάρκισσος
Έτος έκδοσης: 2004





Το χειρόγραφο των Αναμνήσεων ενός τρελού δόθηκε από τον Φλομπέρ στον Αλφρέ Λε Πουατεβέν στις 4 Ιανουαρίου 1839, ως δώρο Χριστουγέννων. Οι Αναμνήσεις ενός τρελού δεν αποτελούν μια επανάληψη -ταλαντούχα έστω- των θεμάτων και των σκέψεων που είχαν γαλουχήσει ως εκείνη τη στιγμή το έργο του Φλομπέρ. Σ’ αυτό το κείμενο βλέπουμε να αναδύεται ήδη ένας σημαντικός συγγραφέας. Στα θαλασσινά μπάνια, στα δεκαπέντε του χρόνια, ο αφηγητής συναντάει μια νέα γυναίκα την οποία ερωτεύεται. Το τέλος των διακοπών τούς χωρίζει. Δύο χρόνια αργότερα, επιστρέφοντας στον τόπο συνάντησης, ο νεαρός άντρας καταλαβαίνει ότι τα αισθήματα που είχε νιώσει τότε δεν ήταν τίποτα σε σχέση με τον έρωτα και την επιθυμία που αισθάνεται τώρα, έτσι όπως έχουν ωριμάσει μέσα από την ανάμνηση. Τα σύντομα επεισόδια όπου ο αφηγητής δοκιμάζει την πρώτη του σεξουαλική εμπειρία στην αγκαλιά μιας εύκολης γυναίκας και οι ερωτικές περιπέτειες που ακολουθούν, παραπέμπουν πιθανότατα σε προσωπικές εμπειρίες που έπαιξαν σημαντικό ρόλο στη ζωή του Φλομπέρ.

Ο συγγραφέας μάς προειδοποιεί για τον κίνδυνο της απλουστευτικής εξομοίωσης του ήρωα με τον αφηγητή και μας προσκαλεί να αντιμετωπίσουμε από την αρχή τις Αναμνήσεις σαν ένα λογοτεχνικό είδος που θα πρέπει να τοποθετηθεί ανάμεσα στην αυτοβιογραφία και το μυθιστόρημα.

(Από την παρουσίαση του βιβλίου στο οπισθόφυλλο)

«Η χρονιά θανάτου του Ρικάρντο Ρέις» του Ζοζέ Σαραμάγκου

Συγγραφέας: José Saramago
Τίτλος πρωτοτύπου: O Ano da Morte de Ricardo Reis
Είδος έργου: Μυθιστόρημα
1η έκδοση στην πορτογαλική γλώσσα: Editorial Caminho, 1984
Ελληνικός τίτλος: Η χρονιά θανάτου του Ρικάρντο Ρέις
Μετάφραση: Αθηνά Ψυλλιά
Εκδόσεις: Καστανιώτης
Σειρά: Συγγραφείς απ' όλο τον κόσμο
Έτος 1ης έκδοσης: 2020





Ο Ρικάρντο Ρέις, ποιητής και γιατρός, ύστερα από πολυετή αυτοεξορία στη Βραζιλία επιστρέφει στην πατρίδα του. Η Λισαβόνα είναι μουντή και άχρωμη, φαντάζει χιμαιρική. Ο ίδιος, αντί να δέχεται ασθενείς, περιπλανιέται με τις ώρες στους δρόμους της πόλης. Λαχταρά την άπιαστη Μαρσέντα, μια δεσποινίδα της οποίας το αριστερό χέρι έχει μυστηριωδώς παραλύσει, αλλά είναι η Λίντια αυτή που μοιράζεται μαζί του το κρεβάτι, η καμαριέρα του ξενοδοχείου όπου έχει καταλύσει. Ώσπου τον επισκέπτεται ένας παλιός του φίλος, ο Φερνάντο Πεσσόα, φορώντας ακόμη το κοστούμι με το οποίο είχε ταφεί μερικές εβδομάδες νωρίτερα. Βρισκόμαστε στην αυγή του 1936, μιας νέας χρονιάς, που είναι και η πραγματική πρωταγωνίστρια αυτού του μυθιστορήματος. Διότι, εν τω μεταξύ, γράφεται και η ιστορία της εποχής, με την άνοδο του φασισμού στη Γερμανία, στην Ιταλία και στην Πορτογαλία αλλά και τη μάχη της ασταθούς δημοκρατίας στην Ισπανία. Ο Ρέις, ένας από τους ετερώνυμους του Πεσσόα, θα μπει στον πειρασμό να ζήσει και να δράσει, θα παραμείνει όμως θεατής του κόσμου.

Ένα από τα αριστουργήματα του νομπελίστα Ζοζέ Σαραμάγκου σε νέα μετάφραση και έκδοση.

Πηγή: https://www.kastaniotis.com/

«Το βλέμμα του Θεού» του Απόστολου Σπανού

Συγγραφέας: Απόστολος Σπανός
Τίτλος πρωτοτύπου: Το βλέμμα του Θεού
Είδος έργου: Μυθιστόρημα
Επιμέλεια: Μαρία Μανουσέλη
Εκδόσεις: Μπαρτζουλιάνος
Έτος έκδοσης: 2011









Μια αντίθρησκη φωτογράφος, ένας δόκιμος καλόγερος, ένας ανομολόγητος έρωτας. Ανάμεσά τους επτά γρίφοι, που αποκωδικοποιούν ένα κείμενο της Παλαιάς Διαθήκης, εξοβελισμένο από την Εκκλησία πριν αιώνες, επειδή αποτελούσε ύμνο στον έρωτα. Δίπλα τους οι τρεις καλύτεροί τους φίλοι. Στην προσπάθειά τους να λύσουν τους γρίφους, οι πέντε πρωταγωνιστές έρχονται αντιμέτωποι με τον εαυτό τους και τις επιλογές της ζωής τους, αλλά και με μια σειρά από ερωτήματα.

Πηγή: https://www.politeianet.gr/

«1984» του Τζορτζ Όργουελ

Συγγραφέας: George Orwell
Τίτλος πρωτοτύπου: Nineteen Eighty-Four: A Novel
Είδος έργου: Μυθιστόρημα επιστημονικής φαντασίας
1η έκδοση στην αγγλική γλώσσα: Secker & Warburg, 1949
Ελληνικός τίτλος: 1984
Μετάφραση: Αύγουστος Κορτώ
Επιμέλεια - Διορθώσεις: Γιώργος Κασαπίδης
Εκδόσεις: Ψυχογιός
Σειρά: Τα κλασικά
Έτος έκδοσης: 2021




Το έτος είναι το 1984, και σε ολόκληρο τον δυτικό κόσμο έχει επιβληθεί το ολοκληρωτικό καθεστώς της Ωκεανίας, το οποίο επιδίδεται, μέσα από ηλεκτρονικές οθόνες και την Αστυνομία Σκέψης, στη συνεχή ηλεκτρονική παρακολούθηση των πολιτών. Στην κορυφή της εξουσίας, ο πανίσχυρος, άφαντος αλλά πανταχού παρών, εντέλει, Μεγάλος Αδελφός.

Μέσα σε αυτό το ασφυκτικό πλαίσιο, ο Ουίνστον Σμιθ, ένα φαινομενικά πειθήνιο μέλος του Κόμματος, ονειρεύεται την ανατροπή του καθεστώτος. Η γνωριμία του με τη νεότερή του Τζούλια πυροδοτεί ένα ανεξέλεγκτο ερωτικό πάθος. Καθώς ο έρωτας λογίζεται εδώ πράξη αντίστασης, οι δύο εραστές θα βρεθούν αντιμέτωποι με τους χειρότερους εφιάλτες τους.

Είναι εκπληκτικό πώς το ζοφερό όραμα του 1984 έρχεται και επανέρχεται στο προσκήνιο: από τα χρόνια των απολυταρχικών κομμουνιστικών καθεστώτων της Ανατολικής Ευρώπης έως τις στρατοκρατικές δικτατορίες σε χώρες της Δύσης και του λεγόμενου Τρίτου Κόσμου, και κυρίως σήμερα, στην εποχή του θρησκευτικού φανατισμού, της παγκοσμιοποίησης και του Διαδικτύου, με τη συνεχιζόμενη συζήτηση περί ψευδών ειδήσεων και των μαζικών ηλεκτρονικών παρακολουθήσεων από κυβερνήσεις αλλά και μεγάλες ιδιωτικές εταιρείες, το δυστοπικό μυθιστόρημα που ο Όργουελ συνέγραψε το 1948 (αντιστρέφοντας τα δύο τελευταία ψηφία στον τίτλο του βιβλίου) καταδεικνύεται σήμερα πιο επίκαιρο από ποτέ.

Πηγή: https://www.psichogios.gr/

«Σαν ψίθυρος στην έρημο» της Μαριάννας Τσαντίλη

Συγγραφέας: Μαριάννα Τσαντίλη
Τίτλος πρωτοτύπου: Σαν ψίθυρος στην έρημο
Είδος έργου: Μυθιστόρημα
Επιμέλεια: Μαρία Μαυροματάκη
Εκδόσεις: Καστανιώτης
Έτος έκδοσης: 2014









Η Μαργαρίτα ερωτεύεται στην Αμερική έναν Άραβα φοιτητή, συγκρατημένο και πολύ όμορφο, ο οποίος όμως της κρύβει το πραγματικό του πρόσωπο, τον άγριο και βίαιο χαρακτήρα του. Τον ακολουθεί στη Μέση Ανατολή, τον παντρεύεται και αποκτά μαζί του μία κόρη – ένα παιδί που μεγαλώνει ανάμεσα σε δύο διαφορετικούς πολιτισμούς. Σταδιακά, το άγρυπνο μάτι και ο έλεγχος της πουριτανικής κοινωνίας συνθλίβουν τη Μαργαρίτα, που νιώθει να ασφυκτιά. Κάθε απόπειρά της να εναντιωθεί ακολουθείται από απειλές, ίντριγκες, ακόμα και ξυλοδαρμούς. Μόνη της παρηγοριά η δουλειά της στην Ελληνική Πρεσβεία. Κάποια στιγμή, όταν η κόρη της εξαφανίζεται μυστηριωδώς, εκείνη βρίσκει τη δύναμη να αντιδράσει και να κάνει τη μεγάλη ανατροπή, ρισκάροντας ακόμα και τη ζωή της. Θα απομείνει πλέον ολομόναχη ν’ αναζητά, στις φλεγόμενες περιοχές του Ισραήλ, της Παλαιστίνης και του Ιράκ, το χαμένο της παιδί, την αξιοπρέπειά της και την ελευθερία της. Θα βγει αλώβητη ή η μοίρα θα παίξει κι αυτή το δικό της απρόσμενο παιχνίδι;

Πηγή: https://www.kastaniotis.com/

«Όλοι οι νεκροί έχουν το ίδιο δέρμα» του Βέρνον Σάλλιβαν (ψευδώνυμο του Μπορίς Βιάν)

Συγγραφέας: Vernon Sullivan (Boris Vian)
Τίτλος πρωτοτύπου: Les morts ont tous la même peau
Είδος έργου: Μυθιστόρημα
1η έκδοση στη γαλλική γλώσσα: Éditions du Scorpion, 1947
Ελληνικός τίτλος: Όλοι οι νεκροί έχουν το ίδιο δέρμα
Μετάφραση: Γιώργος Βαφειάδης
Εκδόσεις: Μπαρμπουνάκης
Έτος έκδοσης: 1977






Το έργο Όλοι οι νεκροί έχουν το ίδιο δέρμα είναι ένα αστυνομικό μυθιστόρημα του 1947 του Γάλλου συγγραφέα Μπορίς Βιάν, που εδώ γράφει με το ψευδώνυμο Βέρνον Σάλλιβαν. Αφηγείται την ιστορία ενός μιγάδα Αμερικανού, ο οποίος καταφέρνει να κάνει καριέρα στη «λευκή κοινωνία» χωρίς κανείς να γνωρίζει την καταγωγή του και την οποία έχει ο ίδιος απορρίψει και ντρέπεται γι' αυτήν. Όταν ο μαύρος αδελφός του εμφανίζεται μετά από πολλά χρόνια και του ζητάει χρήματα απειλώντας να αποκαλύψει την καταγωγή του, η ζωή του μετατρέπεται σε ένα όργιο βίας με τραγικά αποτελέσματα.

https://www.barbounakis.com/

«Εισαγωγή στην αμερικάνικη λογοτεχνία» των Χ. Λ. Μπόρχες και Ε. Σεμποράιν ντε Τόρρες

Συγγραφείς: Jorge Luis Borges & Esther Zemborain de Torres
Τίτλος πρωτοτύπου: Introducción a la literatura norteamericana
Είδος έργου: Λογοτεχνική κριτική μελέτη
1η έκδοση στην ισπανική γλώσσα: 1967
Ελληνικός τίτλος: Εισαγωγή στην αμερικάνικη λογοτεχνία
Μετάφραση: δεν αναφέρεται όνομα μεταφραστή στην έκδοση
Εκδόσεις: Γλάρος
Σειρά: Ξένο δοκίμιο και κριτική
Έτος έκδοσης: 1987



«Υπάρχουν στην αγγλική γλώσσα αμέτρητες ιστορίες της λογοτεχνίας κοιταγμένες από διάφορες οπτικές γωνίες, συμπεριλαμβανομένης και της ψυχαναλυτικής. Πολλές απ αυτές υποτάσσουν τη λογοτεχνία στην κοινωνιολογία. Το δικό μας κριτήριο είναι διαφορετικό. Για μας η αισθητική πλευρά είναι η ουσιαστική. Τόσο στις ΗΠΑ όσο και στην Αγγλία, οι λογοτεχνικές ομάδες και σχολές παίζουν μικρότερο ρόλο από την ίδια την προσωπικότητα των συγγραφέων. Τα έργα γεννιούνται από τις διάφορες ζωές σαν φυσικοί καρποί. Γι αυτό προτιμήσαμε να καθοδηγηθούμε από την έλξη που ασκούν πάνω μας τα έργα αυτά. Στο μικρό αυτό βιβλίο αναπτύσσονται θέματα που δεν περιλαμβάνονται σε εκτενέστερες μελέτες: το αστυνομικό μυθιστόρημα, η επιστημονική φαντασία, αφηγήματα που συνδέονται με την κατάκτηση της Δύσης και την ιδιαίτερη ποίηση των Ινδιάνων. Ο βασικός μας στόχος ήταν κυρίως να κάνουμε γνωστή τη λογοτεχνία του έθνους εκείνου που έφτιαξε το πρώτο δημοκρατικό σύνταγμα των σύγχρονων καιρών». -Χ.Λ.Μπόρχες

Πηγή: https://www.protoporia.gr/

«Ο φόνος είναι εύκολος» της Άγκαθα Κρίστι

Συγγραφέας: Agatha Christie
Τίτλος πρωτοτύπου: Murder is Easy
Είδος έργου: Αστυνομικό μυθιστόρημα
1η έκδοση στην αγγλική γλώσσα: 1939
Ελληνικός τίτλος: Ο φόνος είναι εύκολος
Μετάφραση: Δέσποινα Κανελλοπούλου
Επιμέλεια - Διορθώσεις: Κυριακή Κάσση
Εκδόσεις: Ψυχογιός
Έτος έκδοσης: 2020






Ήταν σχεδόν βέβαιος πως η καλή γιαγιούλα απέναντί του δε σκόπευε να φτάσει ως το Λονδίνο μέσα στη σιωπή.

Ο Λιουκ Φιτζγουίλιαμ πηγαίνει με το τρένο στο Λονδίνο, όταν έχει μια πολύ παράξενη εμπειρία. Μια γηραιά συνταξιδιώτισσά του επιμένει ότι υπάρχει ένας επικίνδυνος δολοφόνος στο ήσυχο χωριό της, το Γουίτσγουντ. Έχει ήδη σκοτώσει τρεις, και ετοιμάζεται για τον τέταρτο φόνο.

Ο Φιτζγουίλιαμ δεν δίνει σημασία, πιστεύοντας πως όλα αυτά είναι ανοησίες μιας ηλικιωμένης γυναίκας. Αλλά λίγες ώρες μετά, η συνεπιβάτισσά του σκοτώνεται -την παρασύρει ένα αυτοκίνητο.

Και μετά, βρίσκουν τέταρτο πτώμα στο Γουίτσγουντ.

Πάρα πολλές συμπτώσεις. Ο Φιτζγουίλιαμ αποφασίζει να ρίξει ο ίδιος μια ματιά σ’ αυτό το χωριό όπου τελευταία συμβαίνουν τόσα ατυχήματα…

Πηγή: https://www.psichogios.gr/

Σημ.: η πρώτη έκδοση του βιβλίου αυτού έγινε από τις εκδόσεις Λυχνάρι.

«Λατινοελληνικό και ελληνολατινικό λεξικό» του Ευστράτιου Τσακαλώτου

Συγγραφέας: Ευστράτιος Δ. Τσακαλώτος
Τίτλος πρωτοτύπου: Λεξικόν λατινοελληνικόν (1) & Λεξικόν ελληνολατινικόν (2)
Είδος έργου: Λεξικό
Τόμοι: 2
Εκδόσεις: Επικαιρότητα (η πιο πρόσφατη φωτοτυπική ανατύπωση)
Έτος 1ης έκδοσης: 1889 (1) & 1900 (2)
Έτος παρούσας έκδοσης: 1921 (1) & 1926 (2)
Έτος παρούσας φωτοτυπικής ανατύπωσης: χ.χ.

Το ΛΑΤΙΝΟΕΛΛΗΝΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ του Ευστράτιου Δ. Τσακαλώτου που εκδόθηκε για πρώτη φορά το 1921 αποτελεί παλιό αλλά δοκιμασμένο φιλολογικό έργο, για όλους όσοι ασχολήθηκαν με τα λατινικά γράμματα. Εξακολουθεί όμως να παραμένει ιδιαίτερα χρήσιμο για τους φιλολόγους, διότι εκδόσεις λατινικών έργων δεν γνώρισε και πολλές ο τόπος μας. Έτσι μαζί με το λεξικό του Κουμανούδη αποτελούν τα δύο βασικά λεξικά της λατινικής γλώσσας, η σπουδή της οποίας τόσο παραμελήθηκε τα τελευταία χρόνια. Το λεξικό του Τσακαλώτου περιλαμβάνει ακόμη και συνοπτική λατινική γραμματολογία, όπως και επίμετρο λατινικού ημερολογίου και ρωμαϊκών μέτρων και σταθμών, στοιχεία που είναι απαραίτητα για τη μελέτη του ρωμαϊκού πολιτισμού.

Το ΕΛΛΗΝΟΛΑΤΙΝΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ του Ευστράτιου Δ. Τσακαλώτου, φωτοτυπική ανατύπωση της έκδοσης του 1926, αποτελεί παλιό αλλά δοκιμασμένο φιλολογικό έργο, απαραίτητο για τη σπουδή των λατινικών γραμμάτων. Μεθοδικό, επιστημονικώς άρτιο αλλά και χρηστικό βοήθημα, αποκαλύπτει μέσα από τις λέξεις την πρώτη διαλεκτική αντιμέτρηση ενός ξένου λαού, των Ρωμαίων, με τους Έλληνες. Μαζί μάλιστα με το αντίστοιχο Λατινοελληνικό Λεξικό οδηγεί στη σύλληψη της σχέσης ελληνικού και ρωμαϊκού πολιτισμού, γιατί όπως παρατηρεί ο εκδότης του Οράτιου p. Heinze: «Ανεκτίμητο βοήθημα για τη ρωμαιογνωσία είναι το λατινικό λεξικό, αρκεί να γνωρίζουμε να κάνουμε ορθή χρήση. Αρκεί από τις αντίστοιχες λέξεις να συλλάβουμε τις αντίστοιχες έννοιες ηθικής, θρησκευτικής και πολιτικής ζωής. Οι λέξεις αυτές και οι έννοιες είναι τα πολυτιμότερα μνημεία της πνευματικής ζωής των Ρωμαίων».

Πηγή: https://www.politeianet.gr/ (1) και https://www.politeianet.gr/ (2)

Περιοδικό «Οδός Πανός»

Η «Οδός Πανός» είναι ένα από τα παλαιότερα λογοτεχνικά περιοδικά που κυκλοφορούν αυτή τη στιγμή. Είναι τριμηνιαίο και εκδίδεται ανελλιπώς από το 1981 με εκδότη τον λογοτέχνη Γιώργο Χρονά. Το μεγαλύτερο μέρος κάθε τεύχους περιλαμβάνει αφιερώματα σε Έλληνες και ξένους λογοτέχνες, καλλιτεχνικά κινήματα κτλ., χωρίς όμως να λείπουν κατά καιρούς και αφιερώματα σε πρόσωπα των γραμμάτων και των τεχνών γενικότερα.

Για παράδειγμα, σταχυολογώντας από τεύχη διαφόρων ετών, βρίσκουμε αφιερώματα στον Διονύσιο Σολωμό, τον Κωνσταντίνο Καβάφη, τον Γιάννη Ρίτσο, τον Γιώργο Ιωάννου, τον Μίλτο Σαχτούρη, τον Παύλο Σιδηρόπουλο, τον Ντίνο Χριστιανόπουλο, τον Τάσο Λειβαδίτη, τον Ιάκωβο Καμπανέλλη, τον Γιάννη Τσαρούχη, τον Σαρλ Μπωντλαίρ, τον Τζακ Λόντον, τον Έντγκαρ Άλαν Πόε, τον Τζων Κητς, τον Ντύλαν Τόμας, τον Πιερ Πάολο Παζολίνι, τον Λέοναρντ Κοέν, την Κάρεν Μπλίξεν, τον Γκλεν Γκουλντ, τον Λουίτζι Πιραντέλλο, και αναρίθμητους άλλους.

Στο περιοδικό δημοσιεύονται επίσης συνεργασίες σύγχρονων ποιητών και πεζογράφων, υπάρχουν πολλές σελίδες βιβλιοκριτικής και παρουσίασης νέων εκδόσεων, νέα από τον κόσμο της τέχνης και του βιβλίου, άρθρα γνώμης κτλ.

https://odospanos-cigaret.gr/

«Στις γειτονιές της φυσικής» του Λιούις Επστάιν

Συγγραφέας: Lewis Epstein
Τίτλος πρωτοτύπου: Thinking Physics is Gedanken Physics
Είδος έργου: Φυσική και κοσμολογία
1η έκδοση στην αγγλική γλώσσα: 1979
Ελληνικός τίτλος: Στις γειτονιές της φυσικής
Μετάφραση: Νιγιάννης Ανδρέας
Επιστημονική επιμέλεια: Αλέξανδρος Μάμαλης
Γλωσσική επιμέλεια: Νικόλας Ντάϊκος
Εκδόσεις: Κάτοπτρο
Έτος έκδοσης: 2002

**Γράφει ο Γιάννης Παπακωνσταντίνου
Φυσικός

Είναι σωστό να πιστεύουμε ότι η επιστήμη μπορεί να γνωρίζει με απόλυτη ακρίβεια ό,τι ισχυρίζεται κατά καιρούς;

Διαβάζοντας επιστημονικά βιβλία, έρευνες, μελέτες κτλ., σχηματίζουμε την εντύπωση ότι οι επιστήμονες γνωρίζουν με ακρίβεια καθετί που αφορά τη δομή και τη λειτουργία του κόσμου μας. Αυτό όμως δεν είναι η αλήθεια. Η αλήθεια είναι ότι οι επιστήμονες γνωρίζουν με σχετική ακρίβεια τι δεν είναι και πώς δεν λειτουργεί ένα φυσικό σύστημα. Για ποιο λόγο όμως; Η φυσική είναι κλάδος που δεν απαρνιέται τη λογική, αλλά δεν πατάει απόλυτα σ’ αυτήν όπως η γεωμετρία. Στη φυσική οι απόψεις διαμορφώνονται μέσα από πειράματα που τρέφουν την σκέψη, δημιουργούν τις ιδέες και τις ελέγχουν συνεχώς. με άλλα λόγια, τις στερεώνουν καλύτερα, τις αναθεωρούν ή τις απορρίπτουν. Το εργαστήριο του πειραματιστή, το τηλεσκόπιο του αστρονόμου, το μικροσκόπιο του χημικού, είναι ο Άρειος Πάγος των φυσικών επιστημών. Παρατηρώντας ένα υλικό σώμα σχήματος ορθογωνίου ίσως να μη μπορούμε να πούμε με σιγουριά ότι αυτό είναι ορθογώνιο ή τετράγωνο είμαστε όμως απόλυτα βέβαιοι ότι δεν είναι κυκλικός δίσκος.

Οι διάφορες θεωρίες μπορούν να ανασκευάζονται με βεβαιότητα, σίγουρα πάντως δεν μπορούν να υπάρχουν αμετάκλητες. Κανείς δεν είναι σε θέση να ξέρει ακριβώς πώς είναι ένα άτομο ή ένα ηλεκτρόνιο, μπορεί όμως πλέον στην εποχή μας να λέει με βεβαιότητα ότι ένα άτομο δεν έχει κέρατα κι ένα ηλεκτρόνιο δεν τραγουδάει.

Τελικά αυτό που μένει είναι ο απαράβατος νόμος της εξέλιξης και η εγγενής διάθεση του ανθρώπου για συνεχή αναζήτηση.

Γ. Π.

Πληροφορίες για το βιβλίο: https://katoptro.gr/

«Το τέλος του κόσμου» του Ραίη Μπράντμπερυ

Συγγραφέας: Ray Bradbury
Τίτλος πρωτοτύπου: The Machineries of Joy
Είδος έργου: Συλλογή διηγημάτων επιστημονικής φαντασίας
1η έκδοση στην αγγλική γλώσσα: Simon & Schuster, New York 1964
Ελληνικός τίτλος: Το τέλος του κόσμου
Μετάφραση: Παύλος Μάτεσις
Εκδόσεις: Κάκτος
Σειρά: Σειρά επιστημονικής φαντασίας
Έτος έκδοσης: 1978




Στο βιβλίο αυτό, ακόμα μια επική έκδοση του Κάκτου -πρωτοπόρου στην επιστημονική φαντασία μαζί με τον Εξάντα-, βρίσκουμε μια από τις συλλογές διηγημάτων του εντελώς κορυφαίου Ραίη Μπράντμπερυ, που εδώ ευτυχεί να είναι μεταφρασμένη η συλλογή του από τον Παύλο Μάτεσι (αν και δεν μπορεί κανείς να αποφύγει να παρατηρήσει την εξεζητημένη μετάφραση κάποιων τίτλων σε σχέση με τους πρωτότυπους). Τα διηγήματα είναι τα εξής:

"Μηχανήματα παραγωγής ευδαιμονίας"
"Περιμένει"
"Τυρανόσαυρος Παντοκράτωρ"
"Διακοπές"
"Άγουρος τυμπανιστής στη μάχη του Σηλώμ"
"Ίτε παίδες, καλλιεργείτε μανιτάρια ΚΙΝΓΚ-ΣΑΪΖ στα υπόγειά μας"
"Συντέλεια του Κόσμου παρά πέντε"
"Ίσως και νάχουμε ξεκινήσει"
"Νόστος"
"El Día de Muertos"
"Η γυναίκα τοιχογραφία"
"Κάμποσοι ζούνε σαν τον Λάζαρο"
"Θαύμα πανάρχαιου θάμβους"
"Και μετά πέθανε η Ριαμπουτσίνσκα"
"Ο ζητιάνος της γέφυρας Ο' Κόννελ"
"Θάνατος και κόρη"
"Ξαφνικά τα κοράκια"
"Ο κάλλιστος των δυνατών κόσμων"
"Ο Χουάν Ντίαθ και το έργο της ζωής του"
"Η άβυσος Σικάγο"
"Οι Μαραθωνοδρόμοι του Εθνικού Ύμνου"

Πληροφορίες: https://www.alfeiosbooks.com/

«Η λεοπάρδαλη του χιονιού» του Σιλβέν Τεσόν

Συγγραφέας: Sylvain Tesson
Τίτλος πρωτοτύπου: La Panthère des neiges
Είδος έργου: Ταξιδιωτική αφήγηση
1η έκδοση στη γαλλική γλώσσα: Gallimard, Paris 2019
Ελληνικός τίτλος: Η λεοπάρδαλη του χιονιού
Μετάφραση: Σπύρος Γιανναράς
Εκδόσεις: Άγρα
Έτος έκδοσης: 2020






«Είχα συναντήσει τον Βανσέν Μυνιέ ένα Πάσχα, μετά την προβολή της ταινίας του για το λύκο της Αβησσυνίας. Μου είχε μιλήσει για το πόσο άπιαστα είναι τα θηρία και για αυτή την υπέρτατη αρετή : την υπομονή. Μου είχε αφηγηθεί τη ζωή του ως φωτογράφου άγριων θηρίων και είχε απαριθμήσει τις τεχνικές για το καρτέρι. Επρόκειτο για μια τέχνη εύθραυστη και διακριτική η οποία συνίστατο στο να καμουφλάρεται κανείς μέσα στη φύση προκειμένου να παραφυλάξει ένα ζώο, του οποίου την έλευση τίποτε δεν εγγυάται. Οι πιθανότητες επιστροφής με άδεια χέρια είναι μεγάλες. Τούτη η αποδοχή της αβεβαιότητας μου φαινόταν πολύ αριστοκρατική – κι ως τέτοια αμιγώς αντιμοντέρνα. […]

»Η λεοπάρδαλη του χιονιού κάνει έρωτα σε πάλλευκα τοπία. Το μήνα Φεβρουάριο μπαίνει σε οίστρο. Ζει μέσα στα κρύσταλλα, ντυμένη με γούνες. Τα αρσενικά παλεύουν, τα θηλυκά προσφέρονται, τα ζευγάρια καλούν το ένα το άλλο. Ο Μυνιέ τα είχε όλα προβλέψει : Αν θέλαμε να έχουμε κάποια πιθανότητα να την αντικρίσουμε, έπρεπε να την αναζητήσουμε μέσα στο καταχείμωνο, στα τέσσερις η πέντε χιλιάδες μέτρα υψόμετρο. Θα προσπαθούσα να αντισταθμίσω τις αντιξοότητες του χειμώνα με τη χαρά της θέασής της. […]

»"Λεοπάρδαλη", το όνομα ηχούσε σαν κόσμημα. Τίποτε δεν εγγυόταν κάποια συνάντηση μαζί της. Το καρτέρι είναι ένα στοίχημα: Πηγαίνοντας να συναντήσεις τα άγρια ζώα, κινδυνεύεις ν’ αποτύχεις. Ορισμένοι δεν παρεξηγούνται και βρίσκουν χαρά στην αναμονή. Αυτό απαιτεί φιλοσοφικό πνεύμα με ροπή προς την ελπίδα. Δυστυχώς δεν ήμουν τέτοιου είδους άνθρωπος. Εγώ ήθελα να δω το θηρίο, παρότι, από τακτ, δεν ομολογούσα την αδημονία μου στον Μυνιέ.»

Πηγή: http://agrapublications.blogspot.com/

«Η τέχνη του ματ» του Δημήτρη Βανδώρου

Συγγραφέας: Δημήτρης Βανδώρος
Τίτλος πρωτοτύπου: Η τέχνη του ματ
Είδος έργου: Τεχνική των συνδυασμών
Επιμέλεια: Νίκος Μενδρινός
Εκδόσεις: Βιβλιοσυνεργατική
Έτος έκδοσης: 1994









Ένα ακόμη πολύ καλό σκακιστικό βιβλίο, που απευθύνεται σε ενήλικους που κάνουν τα πρώτα βήματά τους στο σκάκι, αλλά και σε μαθητές κάθε ηλικίας που θέλουν να ξεκινήσουν τη γνωριμία τους με το παιχνίδι πατώντας πάνω σε γερές βάσεις. Κατά τον συγγραφέα, είναι χρήσιμο και σε πιο προχωρημένους σκακιστές που θέλουν να εμπεδώσουν κάποιες γνώσεις.

Πρόκειται για ένα βιβλίο που παρουσιάζει τις περισσότερες από τις τεχνικές των συνδυασμών που οδηγούν σε ματ. Είναι ένα θέμα ιδιαίτερα προσφιλές σε κάθε σκακιστή, αφού αυτός είναι ακριβώς ο στόχος του παιχνιδιού: το ματ. Ο ισχυρός παίχτης, εκτός από το ταλέντο, πρέπει να διαθέτει κι ένα "οπλοστάσιο" γνώσεων που τον βοηθούν να ανακαλύπτει σε μια θέση κάτι που σε κάποιον άλλον θα περνούσε ίσως απαρατήρητο. Αυτό το πετυχαίνει κατά ένα μεγάλο μέρος δημιουργώντας στο μυαλό του μια σειρά από τυποποιημένες εικόνες θέσεων, στρατηγικών και συνδυασμών. Όπως ένας καλός ζωγράφος πρέπει να γνωρίζει τους συνδυασμούς των χρωμάτων, την προοπτική, την τεχνική της υδατογραφίας, του παστέλ, κτλ., έτσι κι ένας καλός σκακιστής πρέπει να γνωρίζει ποιες είναι οι προϋποθέσεις για να κάνει ματ στην τελευταία γραμμή, να πετύχει ματ με δύο ίππους, με αξιωματικό και ίππο, κτλ. Αυτές τις γνώσεις τις προσφέρει απλόχερα το βιβλίο του Βανδώρου.

Το βιβλίο είναι πολύ καλογραμμένο, αναδεικνύει περίφημα την κεντρική ιδέα κάθε συνδυασμού, είναι εύκολο στην κατανόηση, με πολλές ασκήσεις, πλούσια βιβλιογραφία και θαυμάσια διαγράμματα. Το συστήνουμε ανεπιφύλακτα.

Η. Ο.

«Από την ιστορία του σκακιού» του Ηλία Κουρκουνάκη

Συγγραφέας: Ηλίας Κουρκουνάκης
Τίτλος πρωτοτύπου: Από την ιστορία του σκακιού
Είδος έργου: Σκακιστική ιστορία
Επιμέλεια: Αντρέας Μωρίκης
Εξώφυλλο και σκίτσα: Κώστας Νιάρχος
Εκδόσεις: Βιβλιοσυνεργατική
Έτος έκδοσης: 1986








Το βιβλίο αυτό παρουσιάζει την εξέλιξη της σκακιστικής θεωρίας από την αυγή του χρόνου μέχρι την εποχή μας μέσα από παρτίδες μεγάλων παιχτών. Παράλληλα προσφέρει ένα εργαλείο στον απλό σκακιστή να βελτιώσει την κατανόησή του για το παιχνίδι και την τεχνική του μέσα από τις ενδιαφέρουσες και αξιόπιστες αναλύσεις των παρτίδων που παρουσιάζονται.

Έτσι λοιπόν, πρόκειται για ένα βιβλίο που στοχεύει θεωρητικά σε δύο τύπους αναγνώστη, στον ιστορικό μελετητή του πανάρχαιου παιχνιδιού του σκακιού και στον σκακιστή που θέλει απλά να βελτιώσει τις επιδόσεις του. Είναι όμως ακριβώς έτσι;

Η συντριπτική πλειοψηφία των σκακιστικών βιβλίων στοχεύουν στη δεύτερη κατηγορία αναγνώστη. Λογικό είναι. Από τη στιγμή που θα μάθει σκάκι κανείς, θα τον συναρπάσουν οι άπειρες δυνατότητες του παιχνιδιού και θα θελήσει να βελτιώσει το παιχνίδι του. Θα καταφύγει στην υπάρχουσα βιβλιογραφία που θα τον μάθει πώς να παίζει καλύτερα το άνοιγμα, πώς να βελτιώνει την τεχνική του στους συνδυασμούς, να καταστρώνει ορθότερα σχέδια, να βελτιωθεί στα φινάλε, κτλ. Έτσι το παιχνίδι παρουσιάζεται κάθε φορά στη συγχρονία του και παραλείπεται η διαχρονία. Κι αν κάτι χαρακτηρίζει το σκάκι είναι η ιστορική του εξέλιξη και οι γνώσεις που μπορεί κανείς να αποκομίσει παρακολουθώντας την.

Το σκάκι είναι ένα παιχνίδι που εξελίσσεται μέσα στον χρόνο. Η σημερινή θεωρία δεν ξεπήδησε από το πουθενά. Πατάει πάνω σε προηγούμενες γνώσεις, κι αυτές σε ακόμα πιο προηγούμενες. Αλλιώς παιζόταν από τους Άραβες κατά τον 9ο αιώνα, αλλιώς από τους Ισπανούς του 13ου αιώνα, αλλιώς από τους Ιταλούς του 16ου κι αλλιώς από τους Γάλλους του 18ου. Από το «ρομαντικό», γεμάτο συγκλονιστικούς (αλλά όχι πάντα σωστούς) συνδυασμούς του πρώτου μισού του 19ου αιώνα πηγαίνουμε στην πρώτη ολοκληρωμένη και αντικειμενική θεωρία του Στάινιτς, προχωρούμε στην χρήση της ψυχολογίας και του παράγοντα άνθρωπος του Λάσκερ, συνεχίζουμε με το πηγαία κλασικό στυλ του Καπαμπλάνκα, ακολουθεί η λεγόμενη «υπερμοντέρνα» σχολή του Ρέτι και του Νίμτσοβιτς, εμφανίζεται η καταλυτική Σοβιετική σχολή, ο ανυπέρβλητα δονκιχωτικός Φίσερ κτλ. Έτσι το σκάκι προχωρεί και φτάνει ως τις μέρες μας, στην εποχή της ύψιστης τεχνικής και των ηλεκτρονικών υπολογιστών. Ο σκακιστής που επιθυμεί πραγματικά να βελτιωθεί -πραγματικά όμως- θα ήταν καλό να παρακολουθήσει το παιχνίδι στην ολότητά του.

Αυτό ακριβώς κάνει το βιβλίο του Κουρκουνάκη, που πρέπει ευθύς εξ αρχής να πούμε ξεκάθαρα ότι είναι ένα από τα καλύτερα σκακιστικά βιβλία που γράφτηκαν ποτέ, όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά οπουδήποτε. Όπως λέει και ο συγγραφέας, «Το σκάκι δεν είναι παιχνίδι μνήμης, αλλά κυρίως κατανόησης και κρίσης. Οι ικανότητες που αναπτύσσει σε ένα άτομο είναι αντίληψη, εκτίμηση διάφορων αξιών και σύγκρισή τους, συνήθεια για προσχεδιασμό κρίσιμων αποφάσεων και επιλογή μιας κατάλληλης στιγμής για την πραγματοποίησή τους, υπολογισμό των σχεδίων άλλων ατόμων και της σχέσης τους με τις επιθυμίες του σκακιστή ή της σκακίστριας, κ.λπ.» Όλα αυτά, κατά την άποψή μου, χτίζονται μέσα από την αντίληψη που έχουμε για το σκάκι ως ολότητας, ως ενός ιστορικού γίγνεσθαι που η κάθε στιγμή του, ο κάθε εκπρόσωπός του, βάζει ένα πετραδάκι στον πύργο που αποκαλούμε «σκακιστική γνώση». Χωρίς αυτό θα ήταν σαν να προσπαθούμε να μάθουμε τον απειροστικό λογισμό χωρίς να έχουμε μάθει πρώτα το δεκαδικό σύστημα αρίθμησης, να μάθουμε τη γεωμετρία του Ρίμαν χωρίς να γνωρίζουμε τα Στοιχεία του Ευκλείδη.

Αυτό το βιβλίο, αν μπορέσει να το βρει κανείς από όσους αγαπούν το σκάκι, θα πρέπει να σπεύσει να το προμηθευτεί. Θα νοιώσει κάτι σαν αυτό που νοιώθει ο μεγάλος δάσκαλος Δρ. Ζίγκμπερτ Τάρρας στον περίφημο (και ιστορικό) ισχυρισμό του: «Το σκάκι είναι ένα είδος πνευματικής παραγωγικότητας. Εκεί βρίσκει κανείς την ξεχωριστή ελκυστικότητά του. Η πνευματική παραγωγικότητα είναι μια από τις μεγαλύτερες χαρές -αν όχι η μεγαλύτερη- της ανθρώπινης ύπαρξης. Δεν μπορεί ο καθένας να γράψει ένα θεατρικό έργο, να χτίσει μια γέφυρα, ή ακόμα και να φτιάξει ένα καλό ανέκδοτο. Στο σκάκι όμως όλοι μπορούν και όλοι πρέπει να είναι πνευματικά παραγωγικοί, έτσι που να μοιράζονται αυτή τη διαλεχτή ηδονή. Πάντα αισθανόμουνα κάποια συμπόνοια για όσους δεν έχουν γνωρίσει τον έρωτα. Το σκάκι, όπως ο έρωτας και η μουσική, έχει τη δύναμη να κάνει τους ανθρώπους ευτυχισμένους».

H. O.

«Η Άλφα Βήτα του νεοελληνιστή» του Δημήτρη Αγγελάτου

Συγγραφέας: Δημήτρης Αγγελάτος
Τίτλος πρωτοτύπου: Η Άλφα Βήτα του νεοελληνιστή
Είδος έργου: Εισαγωγή στην επιστήμη της φιλολογίας
Επιμέλεια έκδοσης: Γιάννης Μαμάης
Φιλολογική επιμέλεια - Διορθώσεις: Ειρήνη Δάγλα
Εκδόσεις: Gutenberg
Έτος έκδοσης: 2011








Ο ανά χείρας Οδηγός έχει ένα συγκεκριμένο στόχο και σχεδιάστηκε βάσει αυτού: να λειτουργήσει ως υποδομή για την εισαγωγή των νέων φιλολόγων στην επιστήμη της Νεοελληνικής Φιλολογίας μέσα από το συναφές, προβλεπόμενο σε πανεπιστημιακά προπτυχιακά προγράμματα φιλολογικών σπουδών, εισαγωγικό μάθημα. Συγκεντρώθηκε, ως εκ τούτου, σε μια κριτικά και εύληπτα επεξεργασμένη ενότητα, εκείνο το απαραίτητο υλικό που μπορεί να βοηθήσει πρωτοετείς φοιτητές και φοιτήτριες της Φιλολογίας να εξοικειωθούν με τη Νεοελληνική Φιλολογία και το επιστημονικό πνεύμα της, να κατακτήσουν γνωστικά τα θεμελιώδη απαιτούμενα για το σκοπό αυτό (εννοιολογικό σύστημα, αντικείμενο και μεθόδους) και να στραφούν επί της ουσίας στη γόνιμη απασχόληση με τα νεοελληνικά λογοτεχνικά κείμενα.

(Από την παρουσίαση του βιβλίου στο οπισθόφυλλο)

«Ο ευτυχισμένος θάνατος» του Αλμπέρ Καμύ

Συγγραφέας: Albert Camus
Τίτλος πρωτοτύπου: La mort heureuse
Είδος έργου: Μυθιστόρημα
1η έκδοση στη γαλλική γλώσσα: Gallimard, Paris 1971
Ελληνικός τίτλος: Ο ευτυχισμένος θάνατος
Πρόλογος: Jean Sarocchi
Μετάφραση: Γιάννης Αγγέλου
Εκδόσεις: Ζαχαρόπουλος
Σειρά: Κλασική λογοτεχνία
Έτος 1ης έκδοσης: 1986




«Για έναν άνθρωπο "από καλό σπίτι" το να είναι ευτυχισμένος σημαίνει να συνεχίσει το πεπρωμένο όλων, όχι θέλοντας να απαρνηθεί αλλά να ευτυχήσει. Για να είσαι ευτυχισμένος χρειάζεται χρόνος, πολύς χρόνος· χρειάζεται υπομονή. Και το χρόνο μάς τον κλέβει η ανάγκη για χρήματα. Ο χρόνος αγοράζεται. Όλα αγοράζονται. Να είσαι πλούσιος σημαίνει να έχεις το χρόνο για να είσαι ευτυχισμένος, όταν σου αξίζει να είσαι ευτυχισμένος».

«Ένας έντιμος άνθρωπος» του Τζον Λε Καρρέ

Συγγραφέας: John le Carré
Τίτλος πρωτοτύπου: Agent Running in the Field
Είδος έργου: Μυθιστόρημα κατασκοπίας
1η έκδοση στην αγγλική γλώσσα: Viking Books, New York 2019
Ελληνικός τίτλος: Ένας έντιμος άνθρωπος
Μετάφραση: Μαρία Παπανδρέου
Επιμέλεια: Έλλη Κωνσταντίνου
Εκδόσεις: Bell
Έτος 1ης έκδοσης: 2019





Ο Νατ, ένας σαρανταεφτάχρονος βετεράνος των βρετανικών μυστικών υπηρεσιών, πιστεύει ότι η καριέρα του ως χειριστή πρακτόρων έχει φτάσει στο τέλος της. Επιστρέφει στο Λονδίνο και στη σύζυγό του, την πολύπαθη Πρου. Όμως η ολοένα αυξανόμενη απειλή του Κέντρου Μόσχας αναγκάζει το Γραφείο να του αναθέσει μια τελευταία αποστολή: ο Νατ καλείται να αναλάβει τον παροπλισμένο υποσταθμό Καταφύγιο και τους γηραλέους κατασκόπουςπου τον στελεχώνουν. Η μόνη φωτεινή εξαίρεση στην ομάδα είναι η νεαρή Φλόρενς, που έχει βάλει στόχο έναν Ουκρανό ολιγάρχη με ύποπτα πάρε δώσε στη Ρωσία.

Εκτός από κατάσκοπος, ο Νατ είναι και λάτρης του μπάντμιντον. Ο τακτικός αντίπαλός του στο γήπεδο έχει τα μισά του χρόνια: ο μοναχικός, εσωστρεφής Εντ. Ο Εντ μισεί το Brexit, τον Τραμπ και τη δουλειά του σε μια απρόσωπη αυτοκρατορία των ΜΜΕ. Και είναι αυτός που θα παρασύρει την Πρου, τη Φλόρενς και τον ίδιο τον Νατ σε μια πράξη πολιτικής αγανάκτησης με ολέθριες συνέπειες για όλους.

Το Ένας Έντιμος Άνθρωπος είναι μια εφιαλτικά ακριβής περιγραφή της εποχής μας, άλλοτε σπαρακτική και άλλοτε σαρκαστική, δοσμένη με αμείωτη ένταση από τον σπουδαιότερο χρονικογράφο του καιρού μας.

Πηγή: https://harlenic.gr/

«Θάνατος στη Βενετία» του Τόμας Μαν

Συγγραφέας: Thomas Mann
Τίτλος πρωτοτύπου: Der Tod in Venedig
Είδος έργου: Νουβέλα
1η έκδοση στη γερμανική γλώσσα: S. Fischer Verlag, 1912
Ελληνικός τίτλος: Θάνατος στη Βενετία
Μετάφραση: Βασίλης Τσαλής
Πρόλογος: Δημήτρης Στεφανάκης
Επιμέλεια: Ειρήνη Χριστοπούλου
Εκδόσεις: Μεταίχμιο
Σειρά: Μεγάλες αφηγήσεις
Έτος έκδοσης: 2017



Ένα μικρό αριστούργημα. Γράφτηκε το 1912 κι είναι ένα εκπληκτικής δεξιοτεχνίας χρονικό της παρακμής, της κάθε είδους παρακμής. Ο Τόμας Μαν αναλύει και καταγράφει με ακρίβεια τις τάσεις της εποχής του, τις αγωνίες της ωριμότητας, την άβυσσο του θανάτου, που περισσότερο από καθένα βιώνει και αισθάνεται ο καλλιτέχνης, ο δημιουργός.

Ο πενηντάχρονος Γκούσταφ Άσενµπαχ, ένας επιτυχηµένος συγγραφέας, ταξιδεύει στη Βενετία για διακοπές. Στη διάρκεια ενός γεύµατος στο ξενοδοχείο, την προσοχή του τραβάει ένα εξαιρετικά όµορφο αγόρι. Σύντοµα οι µέρες του αρχίζουν να περιστρέφονται γύρω από το πότε θα το ξαναδεί και αγνοεί τις δυσοίωνες φήµες που κυκλοφορούν ότι ένας λοιµός εξαπλώνεται στην πόλη.

Ο Θάνατος στη Βενετία είναι µια αριστουργηµατική ιστορία για την εµµονή, για την αγωνία του δηµιουργού και την άβυσσο του τέλους.

Μεταφέρθηκε στον κινηµατογράφο από τον Λουκίνο Βισκόντι µε τον Ντερκ Μπόγκαρτ στον ρόλο του Γκούσταφ Άσενµπαχ.

Πηγή: https://www.metaixmio.gr/

«Ο χρυσός σκαραβαίος» του Έντγκαρ Άλαν Πόε

Συγγραφέας: Edgar Allan Poe
Τίτλος ελληνικής έκδοσης: Ο χρυσός σκαραβαίος
Είδος έργου: Διηγήματα
1η έκδοση στην αγγλική γλώσσα: 1842-1843
Μετάφραση: Π. Ακριβός
Πρόλογος: Κοσμάς Πολίτης
Εκδόσεις: Κοροντζής
Έτος έκδοσης: χ.χ.







Τα δύο διηγήματα είναι:

«Ο χρυσός σκαραβαίος» (The Gold-Bug), 1843
«Η μάσκα του Κόκκινου Θανάτου» (The Masque of the Red Death), 1842

Για να πω τη αλήθεια, δεν είχα καμία ιδιαίτερη κλίση σ' αυτή τη διασκέδαση και με μεγάλη ευχαρίστηση θ' αρνιόμουν, γιατί αισθανόμουν πολύ κουρασμένος από την ταλαιπωρία της ημέρας. Δεν βρήκα όμως τρόπο να ξεφύγω. Εξάλλου φοβόμουν να ταράξω την ψυχική γαλήνη του φίλου μου με μια άρνηση. Αν μπορούσα να στηρίζομαι στη βοήθεια του Δία, δεν θα δίσταζα να τον τραβήξω στο σπίτι με το ζόρι. Γιατί ήμουν βέβαιος πως ο νέγρος είχε κι αυτός επηρεαστεί από κάποια από τις αναρίθμητες προλήψεις του Νότου για θαμμένους θησαυρούς και η φαντασία του είχε κάνει φτερά με την ανεύρεση του σκαραβαίου, που τον θεωρούσε για αληθινό χρυσάφι. Ένα μυαλό με κλίση προς την παραφροσύνη πολύ εύκολα θα παρασυρόταν από τέτοιες φαντασιοπληξίες.

(Απόσπασμα από το οπισθόφυλλο του βιβλίου)

«Bezonomics» του Μπράιαν Ντιουμέιν

Συγγραφέας: Brian Dumaine
Τίτλος πρωτοτύπου: Bezonomics. How Amazon is changing our lives and what the world's best companies are learning from it
1η έκδοση στην αγγλική γλώσσα: Scribner, 2020
Ελληνικός τίτλος: Bezonomics. Πώς αλλάζει η Amazon τη ζωή μας και τι μαθαίνουν από αυτή οι καλύτερες επιχειρήσεις του κόσμου
Μετάφραση: Γιώργος Μπαρουξής
Επιμέλεια - Διορθώσεις: Γιώργος Κασαπίδης
Εκδόσεις: Ψυχογιός
Σειρά: Business
Έτος έκδοσης: 2021


**Γράφει ο Γιώργος Κασαπίδης
Επιμελητής εκδόσεων, μεταφραστής

Κατ’ αρχάς, θα ήθελα να ευχαριστήσω τον διαχειριστή του blog για τη φιλοξενία. Μολονότι το κείμενό μου δεν αφορά ένα βιβλίο λογοτεχνικό, φαίνεται και από τον τίτλο, και ξεφεύγει ίσως από το περιεχόμενο και τον προσανατολισμό του blog, πιστεύω ότι είναι γενικότερου ενδιαφέροντος, καθώς μας πληροφορεί για το τι πρόκειται να μας συμβεί τα αμέσως επόμενα χρόνια.

Bezonomics είναι, κατά τον συγγραφέα, η στρατηγική που ακολουθεί και εφαρμόζει στην οικονομία ένας από τους πλουσιότερους ανθρώπους στον κόσμο, ο Τζεφ Μπέζος: διαδικτυακές πωλήσεις· ρομπότ που αντικαθιστούν ολοένα και περισσότερους εργαζόμενους — σύμφωνα με τις προβλέψεις τους θα χαθούν εκατομμύρια θέσεις εργασίας σε όλο τον κόσμο· συνομιλία όχι με τους ανθρώπους που μας περιβάλλουν αλλά με ηχητικά λογισμικά (Alexa της Amazon, Siri της Apple), παράδοση στο σπίτι με αυτοκινούμενα μέσα αλλά και ντρόουν, ώστε να μη βγαίνουμε έξω· κάμερες που καταγράφουν τι έχουμε αγοράσει και χρεώνουν απευθείας την πιστωτική μας κάρτα.

Τώρα υπάρχει μια δικαιολογία για να μένουμε μέσα λόγω πανδημίας. Φανταστείτε όμως μια κοινωνία όπου θα μένουμε μέσα από δική τους και δική μας επιλογή.

Η συλλογή και η διαχείριση τόσων προσωπικών δεδομένων ίσως βάλει σε ορισμένους από εμάς διάφορες περίεργες σκέψεις· εξάλλου, έχουμε και το παράδειγμα για την εκμετάλλευση των προσωπικών δεδομένων μας από τους ιδιοκτήτες του Facebook στις προηγούμενες προεδρικές εκλογές των ΗΠΑ. Ας μείνουμε όμως στη διαβεβαίωση των ανθρώπων της Amazon ότι αυτά τα στοιχεία, εκατομμύρια δεδομένων, χρησιμοποιούνται αποκλειστικά για την καλύτερη εξυπηρέτησή μας.

(Σύμφωνοι, για ορισμένους συνανθρώπους μας είναι εξαιρετική λύση να τους πηγαίνουν τα ψώνια στο σπίτι, καθώς έχουν εξαιρετικές δυσκολίες στη μετακίνηση. Μόνο που αυτό γενικεύεται και αρχίζει να μας αφαιρεί τη δυνατότητα να έρθουμε σε επαφή με τους άλλους, να δούμε το χαμόγελο ή τη θλίψη τους, να χαρούμε με την ευγένεια, έστω και τυπική, με την οποία μας εξυπηρετούν ή να μας κακοφανεί ο κάπως απότομος τρόπος τους. Ας μην ξεχνάμε ότι είμαστε κοινωνικά όντα, χαρακτηριστικό που δεν πρέπει με τίποτα να επιτρέψουμε να μας αφαιρέσουν).

Οι βλέψεις του Μπέζος όμως δεν περιορίζονται στα βιβλία, στο λιανεμπόριο, στα είδη τροφίμων, αλλά προσπαθεί να εισχωρήσει και στον τομέα της υγείας, εφαρμόζοντας όχι μόνο πρακτικές για τη χορήγηση φαρμάκων αλλά και διαδικτυακές εξετάσεις.

Δεν ξέρω αν όλα αυτά σας θυμίζουν ταινία επιστημονικής φαντασίας, αλλά αν αναλογιστούμε τα ποσά που επενδύει ο Μπέζος, και όχι μόνο, για την εξέλιξη της τεχνητής νοημοσύνης και για την πρόσληψη επιστημόνων πληροφορικής, τότε πιθανόν να συμφωνήσετε μαζί μου ότι η επιστημονική φαντασία είναι πραγματικότητα και εισβάλλει και θα εισβάλλει στη ζωή μας, αλλάζοντάς την εκ βάθρων.

Μία από τις πεποιθήσεις του Μπέζος είναι ότι σύντομα στον πλανήτη μας θα έχουν εξαντληθεί οι πρώτες ύλες, οπότε θα χρειαστεί να στραφούμε στους κοντινούς μας πλανήτες για την προμήθειά τους. Πώς είπατε; Κάτι λέμε και για την κλιματική αλλαγή…

Όχι, ο Μπέζος δεν είναι σαν τον Ιούλιο Βερν που οραματίστηκε και έγραψε το Από τη Γη στη Σελήνη. Είναι ένας καπιταλιστής που βλέπει μακριά και χάρη στο δικό του μυαλό, αλλά και χάρη στο επιστημονικό προσωπικό που τον περιβάλλει. Το αν θα γίνει πραγματικότητα, θα το δούμε τα επόμενα χρόνια. Εκείνο όμως που για μένα έχει σημασία είναι ότι αυτοί άνθρωποι σχεδιάζουν με προοπτική χρόνων, ενώ οι περισσότεροι από μας ωρών ή ημερών.

Δεν θέλω να σας κουράσω άλλο. Απλώς σας προτείνω να το διαβάσετε και για έναν ακόμη λόγο: η μετάφραση του κυρίου Μπαρουξή είναι εξαιρετική.

«Δόκτωρ Μπλαντμάνεϋ ή πώς τα βγάλαμε πέρα μετά την καταστροφή» του Φίλιπ Ντικ

Συγγραφέας: Philip K. Dick
Τίτλος πρωτοτύπου: Dr. Bloodmoney, or How We Got Along After the Bomb
Είδος έργου: Μυθιστόρημα επιστημονικής φαντασίας
1η έκδοση στην αγγλική γλώσσα: Ace Books, New York 1965
Ελληνικός τίτλος: Δόκτωρ Μπλαντμάνεϋ ή πώς τα βγάλαμε πέρα μετά την καταστροφή
Μετάφραση: Αλεξάνδρα Ζαβού
Εκδόσεις: Λυχνάρι
Έτος έκδοσης: 1989




Κανείς δεν φανταζόταν αυτό το ηλιόλουστο πρωινό, τα συνταρακτικά γεγονότα που θα επακολουθούσαν –πολύ περισσότερο ο Στιούαρτ Μακ Κόντσι, ένας νέγρος, που η πρωινή αισιοδοξία του τον έκανε να βλέπει το μέλλον με τα πιο ρόδινα χρώματα. Ήταν νέος και υγιής, κέρδιζε αρκετά και είχε ένα κύκλο προσώπων που τον συμπαθούσαν. Υπάλληλος σε ένα κατάστημα που εμπορευόταν και επισκεύαζε τηλεοράσεις, είχε αρκετό χρόνο στη διάθεσή του να παρατηρεί και να σχολιάζει τους πάντες και τα πάντα. Απ’ τις ψηλοτάκουνες γόβες των κοριτσιών που εργάζονταν σαν γραμματείς στη γειτονιά και κατά μήκος της λεωφόρου Σαττούκ ως τον πρώτο πρωινό πελάτη του δόκτορα Στόκστιλ, έναν ύποπτο βαθυμελάχρινο τύπο με γουρλωτά μάτια και τραβηγμένο στόμα. Κάπου τον είχε ξαναδεί μα δεν θυμόταν. Επρόκειτο ωστόσο για τον Μπρούνο Μπλούθγκελντ, τον πυρηνικό φυσικό που ευθυνόταν για το τραγικό λάθος του ’72. Ο δρ. Στόκστιλ, διακεκριμένος ψυχίατρος, θα έφτανε πολύ γρήγορα σε συμπεράσματα γύρω από την ταυτότητα του ασθενή του και θα κρατούσε λεπτομερείς σημειώσεις για την πάθησή του. Paranoia sensitiva, θα ήταν η πρώτη του διαπίστωση.

Κι όλη αυτή την ώρα, οι προετοιμασίες συνεχίζονταν για την εκτόξευση του διαστημικού πυραύλου που, σύμφωνα με τους πιο ακριβείς υπολογισμούς των επιστημόνων που μετείχαν στο πρόγραμμα, θα μετέφερε το ζεύγος Ντέιντζερφιλντ σε ένα «γειτονικό» από τους πλανήτες του ηλιακού μας συστήματος, τον Άρη!

(Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου)

«Σήμερα, αύριο και...» του Ισαάκ Ασίμοφ

Συγγραφέας: Isaac Asimov
Τίτλος πρωτοτύπου: Today and Tomorrow and—
Είδος έργου: Δοκίμια πάνω σε επιστημονικά θέματα
1η έκδοση στην αγγλική γλώσσα: Doubleday, New York 1973
Ελληνικός τίτλος: Σήμερα, αύριο και...
Μετάφραση: Φώντας Κονδύλης
Εκδόσεις: Κάκτος
Έτος έκδοσης: 1977






[...] μήτε οι Ηνωμένες Πολιτείες, μήτε κανένα απ' τα υπόλοιπα έθνη μπορεί μονάχο του να λύσει τα σπουδαία προβλήματα που ταλανίζουν σήμερα τον κόσμο. Τα προβλήματα που βαραίνουν αυτή τη στιγμή -η σταθερή αύξηση του πληθυσμού, η εξάντληση των φυσικών μας πόρων, τα σκουπίδια που κινδυνεύουμε να μας πνίξουν, η καταστροφή του περιβάλλοντος, η παρακμή των πόλεων, η ποιότητα της ζωής που ολοένα χειροτερεύει- είναι αλληλοεξαρτώμενα και παγκόσμιου χαρακτήρα.

(Από τον επίλογο του βιβλίου)

«Ο άνθρωπος με μάτια-ακτίνες Χ» του Ραίη Ράσσελ

Συγγραφέας: Ray Russell
Τίτλος πρωτοτύπου: The Man with the X-ray Eyes
Είδος έργου: Μυθιστόρημα επιστημονικής φαντασίας
1η έκδοση στην αγγλική γλώσσα: 1964 (μεταγραφή σε μυθιστόρημα του σεναρίου της ομώνυμης ταινίας του 1963)
Ελληνικός τίτλος: Ο άνθρωπος με μάτια-ακτίνες Χ
Μετάφραση: Ζωή Σπανάκου
Εισαγωγή: Δημήτρης Παναγιωτάτος
Διορθώσεις: Χριστίνα Γιατζόγλου
Εκδόσεις: Αντικόσμοι / Μπουκουμάνης
Έτος έκδοσης: 1975




Μια από τις πρώτες, ηρωικές εκδόσεις επιστημονικής φαντασίας στην Ελλάδα, από έναν εκδοστικό οίκο που ειδικεύθηκε στο είδος κατά τη δεκαετία του '70. Το βιβλίο είναι το σενάριο της ομώνυμης κινηματογραφικής ταινίας του 1963, διασκευασμένο σε μυθιστόρημα από τον ίδιο τον συγγραφέα.

«Για τη φαινομενολογία της συνείδησης του εσωτερικού χρόνου» του Έντμουντ Χούσσερλ

Συγγραφέας: Edmund Husserl
Τίτλος πρωτοτύπου: Vorlesungen zur Phänomenologie des inneren Zeitbewusstseins
Είδος έργου: Φιλοσοφία
1η έκδοση στη γερμανική γλώσσα: 1928
Ελληνικός τίτλος: Για τη φαινομενολογία της συνείδησης του εσωτερικού χρόνου
Μετάφραση - Εισαγωγή: Νίκος Σουελτζής
Εκδόσεις: Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης
Σειρά: Φιλοσοφία
Έτος έκδοσης: 2020




Το έργο του Έντμουντ Χούσσερλ Για τη φαινομενολογία της συνείδησης του εσωτερικού χρόνου, που μεταφράζεται για πρώτη φορά στα ελληνικά, έχει χαρακτηριστεί «το πιο όμορφο κείμενο φιλοσοφίας του 20ού αιώνα». Εστιάζει σε μια θεμελιώδη θεματική της φαινομενολογίας και της φιλοσοφίας εν γένει, αυτήν του χρόνου. Ο Χούσσερλ καταπιάνεται με το ζήτημα του χρόνου σε μια εντυπωσιακή απόπειρα να εισχωρήσει μέχρι τα βαθύτερα και πιο πρωταρχικά στρώματα της βιωματικής ζωής μας. Η μελέτη του, απόσταγμα της απόπειρας αυτής, επιτρέπει στον αναγνώστη να ακολουθήσει τις απαράμιλλες αναλύσεις του Χούσσερλ και να απολαύσει τη μνημειώδη φιλοσοφική λεπτότητα με την οποία επέστρεφε «στα ίδια τα πράγματα», στα ίδια τα υπό εξέταση φαινόμενα. Οι γοητευτικές διαδρομές που ακολουθούν οι αναλύσεις του, σε συνδυασμό με το βάθος στο οποίο διεισδύουν εξερευνητικά, τις καθιστούν, όπως έχει δείξει η ιστορία της σύγχρονης φιλοσοφίας μέχρι σήμερα, βασικό σημείο αναφοράς για όλους όσοι ασχολούνται με το ζήτημα του χρόνου.

Πηγή: Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης

«Η νέα πύλη των φιλοσόφων» του Ρόμπερτ Τσίμερ

Συγγραφέας: Robert Zimmer
Τίτλος πρωτοτύπου: Das neue Philosophenportal
Είδος έργου: Ιστορία της φιλοσοφίας
1η έκδοση στη γερμανική γλώσσα: Deutscher Taschenbuch Verlag, München 2007
Ελληνικός τίτλος: Η νέα πύλη των φιλοσόφων
Μετάφραση: Γιώτα Λαγουδάκου
Επιμέλεια: Αλέκα Πλακονούρη
Εκδόσεις: Διόπτρα
Έτος έκδοσης: 2019





To πρώτο βιβλίο Η Πύλη των Φιλοσόφων του Robert Zimmer αγαπήθηκε από το αναγνωστικό κοινό παγκοσμίως, προσφέροντας ένα απολαυστικό ταξίδι στον κόσμο της φιλοσοφίας.

Με το δεύτερο αυτό βιβλίο του, ανοίγει τις πύλες σε ακόμα 18 θεμελιώδη έργα της ιστορίας της φιλοσοφίας, από το Μετά τα Φυσικά του Αριστοτέλη, την Έρευνα για την Ανθρώπινη Νόηση του Χιουμ και Το Πνεύμα των Νόμων του Μοντεσκιέ μέχρι τη Διαλεκτική του Διαφωτισμού του Χορκχάιμερ και του Αντόρνο.

Περιγράφει το πλαίσιο μέσα στο οποίο γράφτηκε το μείζον έργο των κλασικών φιλοσόφων, παρουσιάζει τον πυρήνα κάθε κειμένου και δίνει σημαντικές πληροφορίες για τη ζωή και τη σκέψη του συγγραφέα.

Ένα βιβλίο που, λόγω της γραφής του και της προσέγγισης του εκάστοτε φιλοσόφου, διαβάζεται με εξαιρετικό ενδιαφέρον, χωρίς να απαιτεί από τον αναγνώστη καμία προηγούμενη σχετική γνώση ή εξειδίκευση.

Πηγή: https://www.dioptra.gr/

«Ν ή Μ;» της Άγκαθα Κρίστι

Συγγραφέας: Agatha Christie
Τίτλος πρωτοτύπου: N or M?
Είδος έργου: Αστυνομικό μυθιστόρημα
1η έκδοση στην αγγλική γλώσσα: 1941
Ελληνικός τίτλος: Ν ή Μ;
Μετάφραση - Επιμέλεια - Διορθώσεις: Κατερίνα Δουρίδα
Εκδόσεις: Ψυχογιός
Έτος έκδοσης: 2019






Ο Δεύτερος Παγκόσμιος πόλεμος μαίνεται. Κι ενώ η RAF κάνει ό,τι μπορεί να αναχαιτίσει τα γερμανικά αεροπλάνα, η Βρετανία αντιμετωπίζει ακόμη έναν κίνδυνο, πιο ύπουλο κι εξίσου σοβαρό με τις βόμβες: τον εκ των έσω εχθρό. Άντρες και γυναίκες που κυκλοφορούν ανενόχλητοι ανάμεσα στους άλλους πολίτες, αλλά στην πραγματικότητα είναι ορκισμένοι Ναζί.

Οι μυστικές υπηρεσίες επιστρατεύουν δυο ανορθόδοξους πράκτορες, τον Τόμι και την Τάπενς Μπέρεσφορντ, για να ξεσκεπάσουν δύο από αυτούς, τους Ν και Μ, που κρύβονται ανάμεσα στους επισκέπτες του παραθαλάσσιου ξενοδοχείου Σαν Σουσί. Ο Τόμι και η Τάπενς δέχονται με ενθουσιασμό – θέλουν εδώ και καιρό να προσφέρουν στην πατρίδα τους και, προς μεγάλη τους απογοήτευση, δεν τους θεωρούν στρατεύσιμους πλέον! Η αποστολή τους, όμως, δε θα είναι περίπατος. Οι Ν και Μ είναι ικανοί και αποφασισμένοι για όλα. Άλλωστε, έχουν μόλις σκοτώσει τον καλύτερο πράκτορα της Βρετανίας…

Πηγή: https://www.psichogios.gr/

Σημ.: η πρώτη έκδοση του βιβλίου αυτού έγινε από τις εκδόσεις Λυχνάρι κι είχε τίτλο Το κυνήγι των κατασκόπων.