«Χτυπήματα» - ποίημα

Χτυπήματα ακούσια, στις παρυφές των λογισμών μας,
όνειρα μετουσίωσης, θρήνοι δοξαστικοί,
και πάντα κείνα τα παιδιά που μας κρυφοκοίταζαν απ’ τα σύννεφα
ελεώντας μας.

Τα χρόνια κύλησαν.

Κι οι πίνακες δεν έσταξαν τα χρώματά τους,
οι τοίχοι δεν γκρεμίστηκαν στο πέρασμα των άγριων ανέμων,
οι μυστικοί λαβύρινθοι δεν άνοιξαν σαν ροδοπέταλα,
τα σώματα δεν έγιναν χυμοί, ούτε αρώματα,
οι εποχές δεν άλλαξαν, έμοιασαν όλες
με λυπημένα καλοκαίρια.

Και κάποτε ήρθαν στη σκηνή δυο άνθρωποι με αόριστο περίγραμμα,
έκλεψαν ο ένας τα μάτια του άλλου
κι ύστερα πολέμησαν παίρνοντας ο καθένας από ένα αυθαίρετο όνομα.

Τότε γεννήθηκε η αγριότητα και στέρεψαν τα βλέμματα του κόσμου.

           Ηλίας Οικονομόπουλος

Πίνακας: Edvard Munch (1863-1944), "The Voice", 1896