«Στο λαβύρινθο του μυαλού» του Μάικλ Κορμπάλις

Συγγραφέας: Michael Corballis
Τίτλος πρωτοτύπου: Pieces of Mind: 21 Short Walks Around the Human Brain
Είδος έργου: Εκλαϊκευμένη ψυχολογία
1η έκδοση στην αγγλική γλώσσα: Auckland University Press, 2011
Ελληνικός τίτλος: Στο λαβύρινθο του μυαλού: 21 διαδρομές στα μονοπάτια του ανθρώπινου εγκεφάλου
Αριθμός σελίδων: 112
ISBN: 9789607872982
Μετάφραση: Θεοδώρα Πασαχίδου
Επιμέλεια: Έλενα Γιαννούλα
Εκδόσεις: Αιώρα
Έτος έκδοσης: 2013

Κάποια στιγμή της ζωής μας, όλοι ευχηθήκαμε να μπορούσαμε να μπούμε στο μυαλό κάποιου.

Να η ευκαιρία!

Γιατί άραγε θυμόμαστε πρόσωπα αλλά όχι ονόματα; Γιατί γελάμε όταν μας γαργαλούν αλλά δεν μπορούμε να γαργαλήσουμε τον εαυτό μας; Γιατί μπερδεύουμε το δεξιά με το αριστερά; Σε 21 διαδρομές στα μονοπάτια του ανθρώπινου εγκεφάλου, ο Μάικλ Κορμπάλις απαντάει σ' αυτά και σε πολλά ακόμη ερωτήματα με χιούμορ, οξυδέρκεια και γνώση, καταρρίπτοντας πολλούς μύθους.

Από την ομιλία μέχρι την όρθια στάση και από τη μουσική σύνθεση μέχρι την υβριστική συμπεριφορά, ο συγγραφέας διερευνά μερικές από τις ιδιαίτερες ικανότητες που μας κάνουν αυτό που είμαστε: άνθρωποι!

      (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

«Τα ποιήματα (1952-1992)» του Σπύρου Τσακνιά

Συγγραφέας: Σπύρος Τσακνιάς
Τίτλος πρωτοτύπου: Τα ποιήματα (1952-1992)
Είδος έργου: Ποίηση
Αριθμός σελίδων: 360
Επιμέλεια: Αιμίλος Καλιακάτσος
Εκδόσεις: Στιγμή
Έτος έκδοσης: 2000

Ο Σπύρος Τσακνιάς γεννήθηκε στη Λαμία το 1929 όπου και τέλειωσε τις εγκύκλιες σπουδές. Την εφηβεία του σημάδεψε η συμμετοχή του στην ΕΠΟΝ. Φοίτησε στην ΑΣΟΕ και εργάστηκε ως δημοσιογράφος, παρακολουθώντας, παράλληλα, μαθήματα κινηματογράφου. Την πρώτη του ποιητική συλλογή Εν Αυλίδι την εξέδωσε το 1976. Υπήρξε ιδρυτικό και ενεργό μέλος της Εταιρίας Συγγραφέων. Ασχολήθηκε με την κριτική και είχε τακτικές στήλες βιβλιοκρισίας σε διάφορα περιοδικά και εφημερίδες. Μετέφρασε από τα αγγλικά και τα γαλλικά ποίηση, πεζογραφία και δοκίμια. Ήταν παντρεμένος με την ποιήτρια και μεταφράστρια Αμαλία Τσακνιά (1932-1984). (Αιμίλιος Καλιακάτσος)

Άλφρεντ Τέννυσον - «Οδυσσέας»

Τί αξίζει αν στην ατάραχη γωνιά μου
Σαν οκνός βασιλιάς στέκω στο πλάγι
Γριάς συντρόφισσας, και σωστά μοιράζω
Το δίκιο στους ανθρώπους,
Που τρώνε, θησαυρίζουν και κοιμούνται,
Και δε με νιώθουν! Δεν μπορώ να πάψω
Να γυροφέρνω πάντα σε ταξίδια·
Θέλω να πιω της ζωής τη στερνή στάλα.
Εχάρηκα πολλά, πολλά έχω πάθει
Μοναχός μου ή με όσους μ’ αγαπούσαν
Πότε σε ξένη γη, πότε στα μάκρη
Σκοτεινού πολυκύμαντου πελάγου.
Τ’ όνομά μου εδιαλάλησεν η Φήμη
Κι η αχόρταγη καρδιά καινούριο πόθο
Πάντα γκρικάει, κι ας έμαθα κι ας είδα
Σε άλλες χώρες πώς ζουν, πώς κυβερνάνε.
Κι εγώ στερνός δεν είμαι, αφού με σέβας
Με δέχτηκαν παντού κι έχω γνωρίσει
Της μάχης το μεθύσι, πολεμώντας
Με τους όμοιους μου μόνο, μες στους κάμπους
Τους βοερούς κι ανεμόδαρτους της Τροίας.
Κι είμαι εγώ καθετί που μου ’χει τύχει,
Κι ό,τι είδα κι ό,τι ξέρω τώρα μοιάζει
Με αψιδωτή στοά, που ανάμεσό της
Φαίνεται κόσμος άγνωστος, μα πάντα
Σαν σιμώσω τα σύνορα ξεφεύγουν...
Είναι άγνωμος ο πόθος που γυρεύει
Να βρει τέλος κι ανάπαψη, σαν όπλο
Που δεν αστράφτει πλια κι απορριγμένο
Σκουριάζει. Όχι, δεν ζει όποιος αναπνέει
Μονάχα. Δεν αξίζει, στριμωγμένοι
Οι άνθρωποι να ’ναι, ο ένας κοντά στον άλλο.
Κι αν τώρα ζωή λίγη μού απομένει,
Μα και μιαν ώρα μόνο σαν μπορέσεις
Απ’ την αιώνια τη σιγή ν’ αρπάξεις
Πολλά πράγματα νέα θα ιδείς, θα μάθεις!...
Θα ήμουν δειλός αν ήθελα, για λίγο
Καιρό που ακόμα θα χαρώ τον ήλιο,
Προσεκτικά να ζήσω μετρημένα,
Αφού ο πόθος φλογίζει την ψυχή μου
Ν’ ακλουθήσω τη Γνώση σαν αστέρι
Πέρα απ’ τα ουράνια, εκεί που ο ναός δε φτάνει.
Το θρόνο μου και το νησί χαρίζω
Τώρα στο γιο μου, τον αγαπημένο
Τηλέμαχο, που ξέρει τη δουλειά του,
Με φρόνηση σιγά σιγά ημερώνει
Τ’ άγριο πλήθος, γλυκότροπα του δείχνει
Εκείνο που ωφελεί και που συμφέρει.
Κι είναι άσπιλος, πιστός στο κοινό χρέος
Και στο στήθος θερμήν αγάπη κρύβει,
Τους θεούς που πιστεύουμε λατρεύει,
Κι εγώ σαν φύγω μένει αυτός. Κι οι δυο μας,
Κάνουμε το έργο που ποθεί η ψυχή μας.
Στο λιμάνι εκεί κάτου στο καράβι,
Με πανιά φουσκωμένα, περιμένει,
Κι η θάλασσα η πλατειά πέρα μαυρίζει...
— Ω, ναύτες, που με ανδρεία ψυχή μαζί μου
Στις έγνοιες, στους αγώνες και στους κόπους
Δειχτήκατε με χαμογέλιο πάντα,
Μ’ ελεύθερη καρδιά και περηφάνεια,
Κι αν έλαμπαν τα ουράνια ή κι αν βροντούσαν
Είμαστε γέροι, αλλά δεν απολείπουν
Από τα γερατειά το χρέος κι η δόξα.
Όλα τα κόβει ο θάνατος. Μα τώρα,
Πριν φτάσει, εμείς να κάμουμε μπορούμε
Έργο τρανό κι αντάξιο των ανθρώπων
Που ακόμη και στους θεούς αντισταθήκαν.
Στους βράχους φέγγουν λύχνοι από τα σπίτια,
Η μέρα σβει και το φεγγάρι βγαίνει
Κι ολόγυρα μυριόφωνο μουγγρίζει
Το πέλαγος. Ελάτε, ω φίλοι, τώρα
Δεν είναι αργά για κείνους που ζητούνε
Νέους κόσμους. Σπρώχτε, σύντροφοι, το πλοίο
Στ’ ανοιχτά, και καθίστε στην αράδα
Σαν άξιοι λαμνοκόποι. Εμπρός τραβάτε
Σχίζοντας ρυθμικά το βοερό κύμα,
Αφού η καρδιά μου απόφασιν επήρε
Στη μακρινή χώρα να πάω ν’ αράξω
Πέρα απ’ τη δύση που βυθίζουν τ’ άστρα.
Κι αν δεν μας πνίξει η τρικυμιά, θα πάμε
στα Μακάρια νησιά τον Αχιλλέα
Τον μεγαλόψυχο να ξαναϊδούμε·
Αρκετά κατορθώσαμε, μα πάντα
Πολλά μένουν ακόμα για να γίνουν,
Κι αν δυνατοί δεν είμαστε σαν πρώτα
Στα παλιά χρόνια, που δικά μας ήταν
Γη κι ουρανός, είμαστε ακόμη κάτι
Γιατί καρδιές αντρείες δε θ’ αλλάξουν
Κι αν ο Καιρός κι η Μοίρα τις κουράσουν,
Μα στο έργο σταθερή και στον αγώνα
Βαθιά τους ζωντανή θέληση μένει
που δύναμη καμιά δεν τη δαμάζει.

      Alfred Lord Tennyson. «Οδυσσέας». Μετάφραση: Μαρίνος Σιγούρος.

      Πηγή: https://www.greek-language.gr/

Γιάννης Ρίτσος - από την «Εαρινή Συμφωνία»

Εαρινή Συμφωνία (απόσπασμα)

Άκου τα σήμαντρα
των εξοχικών εκκλησιών.
Φτάνουν από πολύ μακριά
από πολύ βαθιά.
Απ’ τα χείλη των παιδιών
απ’ την άγνοια των χελιδονιών
απ’ τις άσπρες αυλές της Κυριακής
απ’ τ’ αγιοκλήματα και τους περιστεριώνες
των ταπεινών σπιτιών.
—
Άκου τα σήμαντρα
των εαρινών εκκλησιών.
Είναι οι εκκλησίες
που δε γνώρισαν τη σταύρωση
και την ανάσταση.
—
Γνώρισαν μόνο τις εικόνες
του Δωδεκαετούς
που ‘χε μια μάνα τρυφερή
που τον περίμενε τα βράδια στο κατώφλι
έναν πατέρα ειρηνικό που ευώδιαζε χωράφι
που ‘χε στα μάτια του το μήνυμα
της επερχόμενης Μαγδαληνής.
—
Χριστέ μου
τι θα ‘τανε η πορεία σου
δίχως τη σμύρνα και το νάρδο
στα σκονισμένα πόδια σου;»

      Πίνακας: το ομώνυμο έργο του Νικολάου Γύζη, 1886

«Ανάσα» - ποίημα

Ανάσα

Μέσα στη νύχτα ανασαίνουν οι σκιές
κι είν’ η ανάσα τους αγέρι παθιασμένο,
μα σαν αστέρι μακρινό και ξεχασμένο
μόνο του πλέει εκεί, στα σύνορα του χτες.

Πόσο αλλόκοτη η ανάσα τους στη γη!
Ίσως κρυφά να ονειρεύονται αισθήσεις,
σε βλέφαρα βαριά ίσως λέγονται αναμνήσεις·
ψάχνοντας νυχτερεύουν μέχρι την αυγή.

Δεν βρίσκουν τίποτα, κανέναν, πουθενά,
όλοι απόμειναν εικόνες σε γραφεία
και λίγα γράμματα μ’ αχνόφωτα στοιχεία
δεν περιμένουν πια απάντηση καμιά.

Και κάπου μέσα σε συρτάρια νεκρικά,
εκεί που πάντα η λησμοσύνη βασιλεύει,
κάποια παλιά χαρτιά ένα χέρι αναδεύει
και βρίσκει εκείνα των θανάτων του ξανά.

          Ηλίας Οικονομόπουλος

(Πρώτη δημοσίευση στο περιοδικό Fractal)

Όλες οι Πρωτομαγιές της ζωής μας

**Του Γιάννη Μπουμέλη

Όλες οι Πρωτομαγιές της ζωής μας... ανθοδέσμες μιας άνοιξης που ψάχνει τα βήματά της, αγώνες εν μέρει δικαιωμένοι, εν μέρει αδικαίωτοι και πάντα εκκρεμείς, στεφάνια που πλέκονται από αθώα χέρια σε ένοχο κόσμο, αμέτρητα ποιήματα και τραγούδια γραμμένα σε ματωμένους καιρούς. Όλα τόσο γλυκά μπερδεμένα σε έναν κόσμο που χρειάζεται ακόμα πολλές Πρωτομαγιές μήπως κάποτε γίνει πιο «ανοιξιάτικος». Και από τα ανοιχτά παράθυρα να ακούγεται χρόνια τώρα εκείνο το τραγούδι

«Άνοιξε το παράθυρο να μπει
δροσιά να μπει του Μάη
εμείς γι΄ αλλού κινήσαμε γι΄ αλλού
κι αλλού η ζωή μας πάει»

Πίνακας: Κλωντ Μονέ, 1877

Τα όνειρα είναι κάτι το ιερό

«Έχεις στενά όρια σκέψης, Νελπάρ», μου είπε σιγανά. «Τα εξωστρεφή μάτια σου είναι τυφλά στις ωδίνες της δημιουργίας· για σένα τα κρυστάλλινα άστρα είναι φτηνές πούλιες στο φουστάνι μιας πόρνης. Και χλευάζεις τον ευλογημένο παραλογισμό που θα μπορούσε να κάνει τη ζωή κάτι παραπάνω από το απλό σύρσιμο ενός ζώου από τη μήτρα έως τον τάφο. Και σκίζοντας το πέπλο από το μυστήριο, δεν είναι το μυστήριο που καταστρέφεις -γιατί υπάρχουν πολλά μυστήρια, ένα εκατομμύριο πέπλα, κόσμοι μέσα σε κόσμους και πέρα απ' αυτούς- αλλά την ομορφιά. Και καταστρέφοντας την ομορφιά, καταστρέφεις την ψυχή σου».

      (Απόσπασμα από το διήγημα του Peter Phillips, Τα όνειρα είναι κάτι το ιερό, μετ. Γιώργος Μπαλάνος. Από την εξαιρετική και σπανιότατη πλέον "Ανθολογία Επιστημονικής Φαντασίας" των εκδόσεων Ωρόρα, τόμος 9, 1986. Τίτλος πρωτοτύπου: Dreams Are Sacred)

«Η Αθήνα της μίας διαδρομής» του Πέτρου Μάρκαρη

Ένα όμορφο ταξίδι με τον Ηλεκτρικό στις γειτονιές της Αθήνας, από τον Πειραιά μέχρι την Κηφισιά. Το αστικό τοπίο ξεδιπλώνεται με όλες του τις εκφάνσεις και παρουσιάζεται με την ιδιαίτερη ματιά του συγγραφέα.

Συγγραφέας: Πέτρος Μάρκαρης
Τίτλος πρωτοτύπου: Η Αθήνα της μίας διαδρομής
Είδος έργου: Μυθιστόρημα
Αριθμός σελίδων: 176
ISBN: 978-618-5642-26-6
Επιμέλεια: Βάσω Κυριαζάκου
Εκδόσεις: Κείμενα
Έτος 2ης (παρούσας) έκδοσης: 2024 (1η έκδοση 2013)

Στα αστυνομικά μυθιστορήματά του ο Πέτρος Μάρκαρης στέλνει τον ήρωά του αστυνόμο Χαρίτο στον λαβύρινθο της Αθήνας. Αυτή τη φορά, αποφάσισε να μπει ο ίδιος ο συγγραφέας.

Το οδοιπορικό του στην πόλη διαρκεί σχεδόν μία ώρα, όσο χρειάζεται ο Ηλεκτρικός να διανύσει την απόσταση από τον Πειραιά στην Κηφισιά. Ο συνεπιβάτης του συγγραφέα κατεβαίνει σε κάθε σταθμό, εξερευνά μαζί του τη γύρω περιοχή, γνωρίζει τις ομορφιές και τις ασχήμιες της, ανακαλύπτει τις συναρπαστικές αντιθέσεις της, βρίσκεται μπροστά σε κρυφές εκπλήξεις, περπατά σε αρχαία μονοπάτια, αντιλαμβάνεται και κατανοεί όλη την κοινωνική διαστρωμάτωση της πρωτεύουσας, με τις φτωχές συνοικίες και τη σύγχρονη νεόπλουτη όψη της, την οποία δεν έχει χάσει ούτε την εποχή της κρίσης, γιατί η κρίση δεν άγγιξε τις περιοχές των νεόπλουτων, όπως άλλωστε κάθε κρίση.

      (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

«Η πιο πολύτιμη πραμάτεια: ένα παραμύθι» του Ζαν-Πωλ Γκρουμπέρ

Ύμνος στην αγάπη, αυτή η ευαίσθητη απεικόνιση του Ολοκαυτώματος συγκλονίζει με την αλήθεια, την απλότητα και την ομορφιά της. Ένα μικρό βιβλίο με μεγάλο μέλλον. (L’Express)

Συγγραφέας: Jean-Claude Grumberg
Τίτλος πρωτοτύπου: La Plus Précieuse des marchandises
Είδος έργου: Αφήγημα
1η έκδοση στη γαλλική γλώσσα: Seuil, Παρίσι 2019
Ελληνικός τίτλος: Η πιο πολύτιμη πραμάτεια: ένα παραμύθι
Αριθμός σελίδων: 112
ISBN: 9789604357178
Μετάφραση: Ρούλα Γεωργακοπούλου
Επιμέλεια: Δημήτρης Αθηνάκης
Εκδόσεις: Πόλις
Έτος έκδοσης: 2020

Μια φορά κι έναν καιρό, σ’ ένα μεγάλο δάσος ζούσε ένας φτωχός ξυλοκόπος με τη φτωχιά γυναίκα του.

Όχι όχι όχι όχι όχι, μην ανησυχείτε, δεν πρόκειται καθόλου για τον Κοντορεβυθούλη! Όπως εσείς, έτσι κι εγώ απεχθάνομαι αυτή τη γελοία ιστορία. Πού ακούστηκε οι γονείς να παρατάνε τα παιδιά τους επειδή δεν έχουν να τα θρέψουν; Έλεος...

Μέσα σ’ αυτό το μεγάλο δάσος λοιπόν επικρατούσε μεγάλη πείνα και πολύ κρύο. Ιδίως τον χειμώνα. Το καλοκαίρι μια τρομερή ζέστη έπεφτε σ’ αυτό το δάσος κι έδιωχνε το πολύ κρύο. Η πείνα απεναντίας ήταν σταθερή, προπάντων τα χρόνια που γύρω από αυτό το δάσος μαινόταν ο παγκόσμιος πόλεμος.

Ο παγκόσμιος πόλεμος, ναι ναι ναι ναι ναι.

      (Jean-Claude Grumberg)

«Γιατί να διαβάζουμε τους κλασικούς» του Ίταλο Καλβίνο

Ο σπουδαίος Ιταλός συγγραφέας και πνευματικός άνθρωπος δίνει τη δική του ερμηνεία και ανάγνωση σε έργα του Ομήρου, του Ξενοφώντα, του Οβίδιου, του Αριόστο, του Ντιντερό, του Φλωμπέρ, του Τολστόι, του Χέμινγουεϊ και πολλών άλλων.

Συγγραφέας: Italo Calvino
Τίτλος πρωτοτύπου: Perché leggere i classici
Είδος έργου: Δοκίμια λογοτεχνικής κριτικής
1η έκδοση στην ιταλική γλώσσα: 1991
Ελληνικός τίτλος: Γιατί να διαβάζουμε τους κλασικούς
Αριθμός σελίδων: 336
ISBN: 960-03-3574-5
Μετάφραση: Ανταίος Χρυσοστομίδης
Εκδόσεις: Καστανιώτης
Έτος έκδοσης: 2003

Από τον Όμηρο στον Oβίδιο, από τον Oρλάνδο του Αριόστο μέχρι τον Ροβινσώνα Κρούσο του Ντιφόου, από την έννοια της πόλης στον Μπαλζάκ ως την έννοια της επανάστασης στον Πάστερνακ, και από τα λεκτικά παιχνίδια του Φλωμπέρ στις φορμαλιστικές ακροβασίες του Κενώ, μια μεγάλη, πολυποίκιλη πινακοθήκη της παγκόσμιας λογοτεχνίας περνάει μπροστά από το κριτικό αλλά και συναισθηματικό μάτι του Ίταλο Καλβίνο. Στα κείμενα αυτά που εκδόθηκαν μετά το θάνατό του, ο Ιταλός συγγραφέας ξαναδιαβάζει μερικούς από τους αγαπημένους του συγγραφείς και τους αναλύει όπως μόνο αυτός ξέρει: ως συγγραφέας, αλλά και ως κριτικός και ως φιλόσοφος και ως προσεκτικός αναγνώστης που επιμένει να διαβάζει τα κλασικά λογοτεχνικά έργα με τη δική του, πρωτότυπη και συχνά αιρετική, ματιά. Προκύπτει ένα βιβλίο απολαυστικό όσο και χρήσιμο – σπάνια θα βρει ο αναγνώστης τόσα επιχειρήματα για την ανάγκη να επιστρέφουμε κάθε τόσο στους κλασικούς, τους κλασικούς κάθε εποχής και κάθε λογοτεχνικού είδους.

      (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Ψηφιοποιημένο αρχείο Ελληνικού Τύπου και Ημερολογίων του 19ου και 20ου αιώνα (ΕΛΙΑ) από το Πανεπιστήμιο Κύπρου

Η Βιβλιοθήκη του Πανεπιστημίου Κύπρου τον Νοέμβριο του 2003, εξασφάλισε σε ψηφιακή μορφή 86 σειρές ελληνικών λογοτεχνικών περιοδικών από τον 19ο αιώνα και το πρώτο μισό του 20ού (1831-1943). Η συνεργασία με το ΕΛΙΑ συνεχίστηκε και το 2010 όπου και πάλι, η Βιβλιοθήκη του Πανεπιστημίου Κύπρου εξασφάλισε με αγορά την ψηφιακή μορφή από ακόμα 372 τίτλους περιοδικών. Η ψηφιοποίηση έγινε από το Ελληνικό Λογοτεχνικό και Ιστορικό Αρχείο (Ε.Λ.Ι.Α.), ενώ η επαναφορά της αρχικής μορφής των τευχών των περιοδικών πραγματοποιήθηκε στο Γραφείο ψηφιοποίησης και Αρχείων της ΒΠΚ.

Για περισσότερες πληροφορίες και το πλήρες αρχείο των περιοδικών και των ημερολογίων, μπείτε στον παρακάτω σύνδεσμο: https://lekythos.library.ucy.ac.cy/

«Από τον Μπακούνιν στον Λακάν» του Σολ Νιούμαν

O Σολ Νιούμαν παρουσιάζει τον τρόπο με τον οποίο η ουσιακή ταυτότητα ορίζει και επαναπροσδιορίζει τα όρια και τις δυνατότητες των σύγχρονων ριζοσπαστικών πολιτικών κινημάτων.Καταγίνεται με στοχαστές όπως ο Μπακούνιν, ο Λακάν, ο Στίρνερ και ο Φουκώ, με σκοπό να εξετάσει σημαντικά επιστημολογικά, οντολογικά και πολιτικά ζητήματα.

Συγγραφέας: Saul Newman
Τίτλος πρωτοτύπου: From Bakunin to Lacan: Anti-Authoritarianism and the Dislocation of Power
Είδος έργου: Πολιτική φιλοσοφία
1η έκδοση στην αγγλική γλώσσα: Lexington Books, 2001
Ελληνικός τίτλος: Από τον Μπακούνιν στον Λακάν: Ο αντιεξουσιασμός και η εξάρθρωση της εξουσίας
Αριθμός σελίδων: 440
ISBN: 9786188406551
Μετάφραση: Αντώνης Αγγελής
Επιμέλεια: Τάκης Γκόνης
Διορθώσεις: Δέσποινα Παπαγιαννοπούλου
Εκδόσεις: Κέλευθος
Έτος έκδοσης: 2019

Ο συγγραφέας, αφορμώμενος από την αντιπαραβολή του αναρχισμού με τον μεταδομισμό, διατείνεται πως το επείγον πολιτικό πρόβλημα της σύγχρονης κοινωνίας είναι η ολοένα αυξανόμενη επίταση και επέκταση της εξουσίας. Εστιάζει στην τάση των ριζοσπαστικών πολιτικών θεωριών και κινημάτων να επιβεβαιώνουν την ισχύ και την εξουσία, με ποικίλες μορφές, την ίδια στιγμή που επιχειρούν να την καταλύσουν. Καταγίνεται με στοχαστές όπως ο Μπακούνιν, ο Λακάν, ο Στίρνερ και ο Φουκώ, με σκοπό να εξετάσει σημαντικά επιστημολογικά, οντολογικά και πολιτικά ζητήματα: το ουσιώδες ανθρώπινο υποκείμενο συνιστά το αφετηριακό σημείο αντίστασης στην ισχύ και την εξουσία; Ή μήπως το ίδιο το ανθρωπιστικό υποκείμενο βρίσκεται κι αυτό από τη μεριά της κυριαρχίας και θα πρέπει ως τέτοιο να αποκαλυφθεί; Χαρτογραφώντας με επιδεξιότητα την ανάδυση αυτής της ερωτηματοθεσίας στη σύγχρονη πολιτική σκέψη, ο Νιούμαν παρουσιάζει ανάγλυφα τον τρόπο που το ζήτημα της ουσιακής ταυτότητας ορίζει και επαναπροσδιορίζει τα όρια και τις δυνατότητες των σύγχρονων ριζοσπαστικών πολιτικών κινημάτων.

      (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

«Το σπίτι του φαροφύλακα» της Κατλίν Φράιτακ

Συγγραφέας: Kathleen Freitag
Τίτλος πρωτοτύπου: Das Haus des Leuchtturmwαrters
Είδος έργου: Μυθιστόρημα
1η έκδοση στη γερμανική γλώσσα: 2021
Ελληνικός τίτλος: Το σπίτι του φαροφύλακα
Αριθμός σελίδων: 344
ISBN: 978-618-02-2190-9
Μετάφραση: Γιώτα Λαγουδάκου
Επιμέλεια: Γαβριέλλα Σωτηροπούλου
Εκδόσεις: Μίνωας
Έτος έκδοσης: 2023

Περπατούσαν ήδη πάνω από μία ώρα στην παγωμένη Βαλτική με κατεύθυνση τη Δανία. Η Έλζε, η Λούλου και ο Ότο σχεδίαζαν πολύ καιρό τη φυγή τους. Δυσπιστία, αποκλεισμός, φόβος, οπλισμένοι συνοριοφύλακες, απαγόρευση της τζαζ ως δηλητήριο του δυτικού ιμπεριαλισμού… σίγουρα οι ανατριχιαστικοί θόρυβοι της παγωμένης θάλασσας κάτω από τα πόδια τους τούς τρόμαζαν λιγότερο.

1962. Η Έλζε μετά τον θάνατο της μητέρας της ζει σε ένα μικρό σπίτι δίπλα στον φάρο μαζί με τον πατέρα της, ο οποίος είναι υπεύθυνος για τη λειτουργία του. Όσο μεγαλώνει, όμως, τόσο πιο πολύ ασφυκτιά στο απολυταρχικό καθεστώς της Aνατολικής Γερμανίας και αποφασίζει να το σκάσει…

1992. Τρία χρόνια μετά την πτώση του τείχους του Βερολίνου, η Φράντσι νοσταλγεί τα υπέροχα παιδικά της χρόνια κοντά στον φαροφύλακα πατέρα της και επιστρέφει στη Βαλτική, στο σπιτάκι του φάρου, με την ελπίδα να βρει έμπνευση για το νέο της μυθιστόρημα. Όλα όμως αλλάζουν όταν ανακαλύπτει κάτω από μια χαλασμένη σανίδα ένα παλιό ημερολόγιο και αρχίζει να το διαβάζει...

      (Από τον εκδότη)

Νέα κυκλοφορία - «Η κόρη του Παρισιού» της Κριστίν Χάρμελ

Συγγραφέας: Kristin Harmel
Τίτλος πρωτοτύπου: The Paris Daughter
Είδος έργου: Ιστορικό μυθιστόρημα
1η έκδοση στην αγγλική γλώσσα: 2022
Ελληνικός τίτλος: Η κόρη του Παρισιού
Αριθμός σελίδων: 512
ISBN: 978-618-02-5131-9
Μετάφραση: Αγορίτσα Μπακοδήμου
Επιμέλεια: Γαβριέλλα Σωτηροπούλου
Εκδόσεις: Μίνωας
Έτος έκδοσης: 2024

Παρίσι, 1939.

Οι νεαρές μητέρες Ελίζ και Ζουλιέτ γίνονται γρήγορα φίλες την ημέρα που συναντιούνται στο όμορφο δάσος της Βουλώνης. Αν και πάνω από την Ευρώπη απλώνεται η σκιά του πολέμου, καμία δεν υποψιάζεται το μέλλον που τις περιμένει.

Η Ελίζ γίνεται σύντομα στόχος των γερμανικών δυνάμεων κατοχής και εμπιστεύεται στη Ζουλιέτ ό,τι πιο πολύτιμο έχει – τη μικρή της κόρη. Η ίδια θα αναγκαστεί να διαφύγει με πλαστά χαρτιά, για να μη συλληφθεί. Το 1943, όμως, πέφτει μια βόμβα στην περιοχή τους και το μικρό βιβλιοπωλείο της Ζουλιέτ μετατρέπεται σε ερείπια. Ο κόσμος των δύο γυναικών καταρρέει, αγαπημένα πρόσωπα χάνονται για πάντα και ο αγώνας για επιβίωση γίνεται πιο επιτακτικός από ποτέ.

Έναν χρόνο αργότερα, με τον πόλεμο να οδηγείται προς το τέλος του, η Ελίζ επιστρέφει για να ξανασμίξει με την κόρη της, αλλά η Ζουλιέτ έχει εξαφανιστεί...

      (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Από την ίδια συγγραφέα, δείτε εδώ.