Τίτλος πρωτοτύπου: Ιστοριών Α'
Είδος έργου: Αρχαία ιστορία
Μετάφραση - Πρόλογος: Νίκος Δ. Τριανταφυλλόπουλος
Επιμέλεια: Αιμίλιος Καλιακάτσος
Εκδόσεις: Στιγμή
Έτος έκδοσης: 1995
Τα χρόνια της ζωής του Πολυβίου -από το 203 π.Χ. περίπου ως το 120- ήταν μια εποχή, που της άξιζε ένας ιστορικός πρώτης σειράς. Ο Πελοποννησιακός πόλεμος, ο βαρύτερος εμφύλιος σπαραγμός της ελληνικής Ιστορίας, είχε βρει στο πρόσωπο του Θουκυδίδη τον βαθύ και απροκατάληπτο ανατόμο, που με μοναδική οξύτητα είχε δείξει πόσο πικρές ρίζες έριξε στην ελληνική ψυχή το λυσσαλέο εκείνο μακελειό. Η ένωση ύστερα των Ελλήνων, ακούσια ή εκούσια, κάτω από το άστρο του Φιλίππου και του Αλεξάνδρου, έδωσε στον Ελληνισμό εκείνη την αιφνίδια διαστολή, που γρήγορα την ακολούθησε το αντίθετο φαινόμενο της βαθμιαίας συρρίκνωσης. Φάνηκε σύντομα πως ο ιός είχε μεταδοθεί από τη νότια Ελλάδα και στους Μακεδόνες: οι διάδοχοι του Αλεξάνδρου και οι Επίγονοι μπήκαν σ' ένα φαύλο κύκλο συμμαχιών, συνωμοσιών, ραδιουργιών και πολέμων. Ο τελευταίος συνειδητός επίγονος, ο Καβάφης -είναι σημαδιακός ο στίχος του που μνημονεύσαμε- είχε απόλυτη επίγνωση της φανερής ή κρυφής αυτής αιμορραγίας. [...]
(Από τον πρόλογο της έκδοσης)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου