«Δεσμοί» - ποίημα του Γκιγιώμ Απολλιναίρ (1880-1918)

Σκοινιά καμωμένα από κραυγές
Απ’ άκρη σ’ άκρη τής Ευρώπης
Ήχοι καμπάνας
Μετέωροι αιώνες

Σιδηροτροχιές
Δένουν τα έθνη
Είμαστε δυο-τρεις άνθρωποι ελεύθεροι από δεσμούς
Ας δώσουμε τα χέρια

Βροχή καταιγιστική χτενίζει τούς καπνούς
Σκοινιά
Σκοινιά πλεγμένα
Καλώδια
Υποβρύχια
Πύργοι τής Βαβέλ μεταμορφωμένοι σε γέφυρες
Αράχνες-Ποντήφικες
Ένας δεσμός δένει όλους τούς εραστές
Άλλοι δεσμοί πιο συγκρατημένοι
Λευκές αχτίδες φωτός
Σκοινιά κι Ομόνοια
Γράφω μόνο για να σας απαθανατίσω
Ώ αισθήσεις ώ μονάκριβες αισθήσεις
Εχθροί των αναμνήσεων
Εχθροί των επιθυμιών
Εχθροί των τύψεων
Εχθροί των δακρύων
Εχθροί όλων όσων ακόμη αγαπώ

      (Μετάφραση: Νίκος Σπάνιας)

      Πίνακας: Albert Gleizes (1881-1953), Paysage cubiste, 1914