Χτίζεις σπίτι για την ψυχή σου.
Και προχωρείς περήφανα
στο φως των αστεριών
με το σπίτι σου στην πλάτη
σαν σαλιγκάρι.
Σαν νιώσεις κίνδυνο
τραβιέσαι μεσ' στο σπίτι
κι είσαι ασφαλής
πίσω από ένα σκληρό κέλυφος.
Κι όταν θα 'χεις φύγει
το σπίτι θα θυμίζει
την ομορφιά της ψυχής σου.
Κι απ' το βάθος του
θα 'ρχεται η ηχώ
απ' τη θάλασσα της μοναξιάς σου.
Σε μια νύχτα η χλόη πρασίνισε
Σε μια νύχτα η χλόη πρασίνισε.
Ένα πουλί πάει να τραγουδήσει,
η ομίχλη υψώνεται
κι ο ήλιος ανατέλλει απ' την κορφή του χιονιού.
Εδώ και πολλά πρωινά
η ευτυχία χτυπάει δειλά στη χάλκινη ασπίδα του.
(Μετάφραση Γιώργου Χριστογιάννη, από το βιβλίο Νορβηγοί ποιητές, εκδόσεις Βιβλιοπωλείου της "Εστίας", 1985)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου