«Εγώ το χάιδεψα» - διήγημα

«Εγώ το χάιδεψα» είπε ο αέρας «κι είναι τώρα ο ψίθυρος που ακούγεται μέσα στα δάση όταν ξαποσταίνω κι όλα τα άλλα ησυχάζουν».

«Εγώ το τράβηξα μέσα μου απαλά» είπε η θάλασσα «κι είναι τώρα ένα όμορφο νησάκι μέσα στο πέλαγο που δεν το ξέρει κανείς».

«Εγώ το έθρεψα» είπε το χώμα «κι είναι τώρα ένα μοναχικό δέντρο σε μια γόνιμη γη που δεν την βλέπετε».

«Εγώ το ζέστανα» είπε η φωτιά «κι είναι τώρα ένα χρώμα εξαίσιο για να ζωγραφίζουν τα παιδιά την ομορφιά».

«Κι εγώ το ξέκανα» είπε ο άνθρωπος «και δεν θα ξανακούσετε την καρδιά του να χτυπάει, δεν θα το δείτε ποτέ να ξεπροβάλλει πανώριο, δεν θα το δείτε ποτέ ν’ ανθίζει κι ούτε κανένα άλλο χέρι παιδικό δεν θα ζωγραφίσει αυτό που θα ζωγράφιζε εκείνο το παιδί».

      Ηλίας Οικονομόπουλος

(Πρώτη δημοσίευση στο περιοδικό Fractal)