«Τορκί Μπαρ» του Νίκου Βεργέτη

Συγγραφέας: Νίκος Βεργέτης
Τίτλος πρωτοτύπου: Τορκί Μπαρ
Είδος έργου: Μυθιστόρημα
Εκδόσεις: Έρμα
Έτος έκδοσης: 2021








**Γράφει ο Γιάννης Δρούγος

Από τις πιο ιδιαίτερες και δυναμικές φωνές της σύγχρονης ελληνικής πεζογραφίας, ο Νίκος Βεργέτης (δημιουργός των νεοσύστατων εκδόσεων Κυψέλη) είχε προκαλέσει αίσθηση πριν 4 χρόνια με την εξαίρετη νουβέλα του Χόλι μάουντεν και στην συνέχεια με τη συλλογή διηγημάτων του Ιπποκράτους και Ασκληπιού γωνία, (και τα δύο από τις εκδόσεις Κέλευθος). Επανήλθε για να ταράξει τα νερά της πολύ πρόσφατης βιβλιοπαραγωγής με το συγκλονιστικό σπονδυλωτό μυθιστόρημα Τορκί Μπαρ, που μόλις κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Έρμα.

Γραφή εκρηκτική, ρυθμική, σπιντάτη, πλοκή σφιχτοδεμένη κι ένα story γεμάτο μουσική, ανατροπές και άφθονη τροφή για σκέψη.

Κοινός άξονας της ιστορίας και των ηρώων είναι το Τορκί Μπαρ με ιδιοκτήτη τον Σκωτσέζο Τζίμι ΜακΝίκολ που αφηγείται περιστατικά του βίου του στους πελάτες. Ο χώρος του μπαρ είναι γεμάτος από σκόρπια κομμάτια του παζλ της ζωής του. Ακροατές-θαμώνες και συνοδοιπόροι σε δρόμους που διασταυρώνονται μεταξύ τους είναι ο Άρης και τα αδέρφια Άγρα, Αργύρης και Βασίλης. Μέσα σε περίπου δύο δεκαετίες, του '80 και του '90, οι ζωές των ηρώων ξετυλίγονται, μπερδεύονται, μπαίνουν η μια μέσα στα σύνορα ή την καρδιά της άλλης.

Ο Τζίμι μεγαλώνει στο Ινβερνές, γίνεται μέλος της τοπικής ομάδας ποδοσφαίρου, γνωρίζει τον Γκάρι. Οι δυο τους έχουν κοινό μεγάλωμα και στόχους, έχουν κοινό ξύπνημα άνοιξης στα κορμιά τους και η επαφή τους τούς δένει για πάντα. Ως την ώρα που, μερικά χρόνια μετά, στην Αθήνα, ο Γκάρι πεθαίνει απροσδόκητα.

Οι αδερφοί Άγρα είναι ιδιοκτήτες μιας επιχείρησης κατασκευής δεύτερης ζωής για νεκρούς. Πλάθουν το παρελθόν τους σαν πλαστελίνη, διοργανώνουν γιορτές αναμνήσεων οι οποίες καταλήγουν γιορτές τοξικότητας για τους ίδιους τους αδερφούς.

Και ο Άρης: παγιδευμένος στην ελευθερία που αποζητούσε, στοιχειωμένος από μια λίμνη αίματος στο σχήμα της Κρήτης. Ένα ανθρώπινο ράκος με μια μόνιμη νοσταλγία για τα περασμένα, με έντονο φόβο για την ομορφιά και τον Φόβο που φοβάται, με μια κατσαρίδα που κατοικεί μέσα στο σώμα του και τον εξουσιάζει και τον ισοπεδώνει.

Μυθιστόρημα αξιώσεων για τα ανθρώπινα απύθμενα βάθη, για τις παρέες που γράφουν ιστορία και για τη δύναμη του «μαζί», για τη φυλακή της ελευθερίας, για ανθρώπους που πεθαίνουν από κύρωση ονείρων, για την κατσαρίδα που τρέφεται από σκέψεις και φόβους και γίνεται Εγώ, Εσύ, Εμείς...