Τίτλος πρωτοτύπου: Vernunft im Zeitalter der Wissenschaft
Είδος έργου: Κείμενα φιλοσοφικής ερμηνευτικής
1η έκδοση στη γερμανική γλώσσα: 1976
Ελληνικός τίτλος: Ο λόγος στην εποχή της επιστήμης
Μετάφραση: Λευτέρης Αναγνώστου
Εκδόσεις: Νήσος
Σειρά: Παραδόσεις 2
Έτος έκδοσης: 1997
Είναι ολοφάνερο ότι αυτό που αποκαλούμε φιλοσοφία δεν είναι επιστήμη με την ίδια έννοια που είναι οι λεγόμενες θετικές επιστήμες. Κάτι «θετικό», δεδομένο, ως πεδίο που ερευνάται από τη φιλοσοφία και έχει τη θέση του πλάι στα δεδομένα πεδία έρευνας των άλλων επιστημών, αυτό δεν είναι ασφαλώς η περίπτωση της φιλοσοφίας. Αντικείμενό της είναι το όλον. Αυτό το όλον όμως δεν είναι μόνο, όπως κάθε όλον, το σύνολο όλων των μερών του. Ως όλον είναι μια ιδέα που ξεπερνά όλες τις πεπερασμένες δυνατότητες γνώσης. Κατά συνέπεια δεν είναι κάτι που θα μπορούσαμε να γνωρίσουμε με επιστημονικό τρόπο. Και όμως, έχει νόημα να μιλούμε για την επιστημονικότητα της φιλοσοφίας. Με τον όρο «φιλοσοφία» πολλοί εννοούν μερικά υποκειμενικά και ιδιωτικά ζητήματα, όπως είναι η προσωπική κοσμοθεώρηση, που νομίζει πως στέκεται υπεράνω όλων των αξιώσεων επιστημονικότητας. Απέναντι σε αυτή την αντίληψη η φιλοσοφία μπορεί δικαίως να αποκαλείται επιστημονική, διότι, παρ' όλες τις διαφορές της από τις θετικές επιστήμες, διατηρεί μια δεσμευτική εγγύτητα προς αυτές, που την ξεχωρίζει από την κοσμοθεώρηση, η οποία στηρίζεται σε υποκειμενικά προφανείς απόψεις. Αυτή η ξεχωριστή της θέση δεν ανάγεται μόνο στην προέλευση της φιλοσοφίας - τότε φιλοσοφία και επιστήμη ήταν με αναπόσπαστο τρόπο ένα, ενώ και οι δύο είναι δημιούργημα των Ελλήνων. Με τον γενικό τίτλο «φιλοσοφία» οι Έλληνες χαρακτήριζαν όλες τις θεωρητικές γνώσεις.
(Απόσπασμα από την έκδοση)
Πηγή: https://www.nissos.gr/
Ένα εκτενές άρθρο για τον Χανς-Γκέοργκ Γκάνταμερ και για τις αναγνωστικές θεωρίες έχουμε γράψει εδώ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου