Συγγραφέας: Charles Baudelaire
Τίτλος πρωτοτύπου: Les Fleurs du mal
Είδος έργου: Ποίηση
1η έκδοση στη γαλλική γλώσσα: Auguste Poulet-Malassis, Paris 1857
Ελληνικός τίτλος: Εικοσιοχτώ ποιήματα (πρόκειται για επιλογή από τα Άνθη του κακού)
Εισαγωγή: Paul Valéry
Επίμετρο: T. S. Eliot
Μετάφραση και πρόλογος: Κλέων Παράσχος
Επιμέλεια: Αλέξης Ζήρας
Εκδόσεις: Πλέθρον
Σειρά: Λογοτεχνία / Ποίηση
Έτος 1ης έκδοσης: 1981
Ανταποκρίσεις
Η πλάση είναι ένας ναός, όπου συγκεχυμένα
Κάποτε λόγια βγάζουνε κολόνες ζωντανές·
Δάση από σύμβολα, όπου περνάς, κατοικημένα,
Που σε κοιτάν με γνώριμες ματιές.
Σαν τους μακρούς αντίλαλους που πέραθε ανταμώνουν
Μέσα σε μιαν ενότητα βαθιά και μυστικιά,
Ωσάν τη νύχτ' απέραντη, ωσάν το φως πλατιά,
Μύρα κι αχούς και χρώματα κρύφιοι δεσμοί τα ενώνουν.
Ξέρω δροσάτες σαν κορμιά παιδιάτικα ευωδιές,
Γλυκές σαν φλάουτα, πράσινες σαν τα χλοερά λιβάδια,
Κι άλλες, μαυλιστικές, μεθυστικές, θριαμβευτικές,
Των δίχως τέλος που έχουνε την απλωσιά πραγμάτων,
Όπως του λιβανιού, του μόσχου, του κεχριμπαριού,
Που των αισθήσεων τραγουδούν τις τρέλες και του νου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου