κι όμως η καρδιά σου θα πεθάνει.
Γεννήθηκες
στην ευλογημένη αγκαλιά της ένωσης
κι όμως θα πεθάνεις ολομόναχος.
Αποκοιμήθηκες στην όχθη μιας λίμνης
κι όμως πεθαίνεις στη δίψα.
Στέκεις στη κορφή του θησαυρού
κι όμως θα πεθάνεις πάμπτωχος.
Δεν είμαστε μπροστά, είμαστε πίσω.
Δεν είμαστε πάνω, είμαστε κάτω.
Σαν το πινέλο στο χέρι του ζωγράφου,
δεν έχουμε ιδέα πού βρισκόμαστε.
(Από τη συλλογή Στον κήπο του Αγαπημένου, απόδοση Καδιώ Καλύμβα, εκδόσεις Αρμός 2003)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου