Τίτλος πρωτοτύπου: Une Saison en Enfer
Είδος έργου: Ποίηση
1η έκδοση στη γαλλική γλώσσα: Arthur Rimbaud, 1873
Ελληνικός τίτλος: Μια εποχή στην κόλαση
Μετάφραση: Νίκος Σπάνιας
Πρόλογος: Karl Shapiro
Επίλογος: Γιάννης Γ. Σφακιανάκης
Εκδόσεις: Γνώση
Έτος 5ης (παρούσας) έκδοσης: 1985 (1η έκδοση 1980)
Ο Αρθούρος Ρεμπώ είναι μία ιδιαίτερη περίπτωση στην λογοτεχνία... Στα δεκαεννιά του κλείνει τους λογαριασμούς του με την ποίηση, και αλλάζει την εικόνα και την πορεία της.
Δεν συμβαίνει συχνά ένας άνθρωπος, σ' αυτή την ηλικία, να επηρεάζει σε τέτοιο βαθμό τη σύγχρονη ποίηση. Είναι (όπως έχει αποκληθεί) Ηγέτης του συμβολισμού; Θεμελιωτής του μοντερνισμού; Ποιητής της εξέγερσης; Αναρχικός ποιητής; Καταραμένος ποιητής;
Αρκετοί ποιητές του 20ού αιώνα επηρεάστηκαν από τον Ρεμπώ, και ειδικότερα από την ελεύθερη φόρμα της ποίησης του, σε τέτοιο βαθμό ώστε να θεωρείται ένας από τους «πατέρες» του μοντερνισμού.
Σημαντική επιρροή άσκησε στους Γάλλους υπερρεαλιστές, με τον Αντρέ Μπρετόν να τον ονομάζει «σουρεαλιστή στην πρακτική της ζωής και αλλού». Επίσης θεωρείται, και είναι, η βασική επιρροή των μπήτνικς ποιητών και συγγραφέων.
Τόσο το λογοτεχνικό του έργο, όσο και η περιπετειώδης ζωή του, διαμόρφωσαν την εικόνα ενός επαναστατικού καλλιτέχνη ή όπως τον αποκάλεσε ο Αλμπέρ Καμύ, ενός «ποιητή της εξέγερσης», αποτελώντας είδωλο των φοιτητών του Μάη του '68, διανοούμενων μουσικών, εισάγοντας τα ρομαντικά ιδεώδη στον 20ο αιώνα.
Με την ποίηση του ενέπνευσε ροκ καλλιτέχνες όπως ο Τζιμ Μόρισον, ο Μπομπ Ντίλαν, ο Τζον Λένον και η Πάτι Σμιθ.
Σε ηλικία μόλις 19 ετών, ο Ρεμπώ γράφει, την άνοιξη του 1873, το καλύτερο του ποίημα, το Μια εποχή στην κόλαση, το μόνο που εκδόθηκε όσο εκείνος ζούσε. Ένα πεζό ποίημα, ένα κείμενο προσωπικού χαρακτήρα, ένα είδος εσωτερικού μονολόγου - παραληρήματος. Ένα ποίημα, στίχους του οποίου είναι δύσκολο να μην έχει κάποιος συναντήσει σαν σκόρπιες φράσεις. Ένα κείμενο καθρέπτης, που ο καθένας μπορεί να δει μέσα τον εαυτό του. Είναι η κατάθεση μιας ψυχής που επιλέγει την κόλαση και ψάχνει τα όρια της, σαρκάζει τον εαυτό της.
Με εφηβική ματαιοδοξία και πείσμα απομακρύνεται από την ομορφιά, την ελπίδα, την εξουσία, την χαρά, την πατρίδα, την θρησκεία.
Είναι η πορεία ενός ανθρώπου που διερευνά τα σύνορα της συνείδησης, εκεί που είναι το απαγορευμένο, η αμαρτία, η δυστυχία και η τρέλα.
Όταν τον ρώτησε η μητέρα του τι θέλει να πει με το Μια εποχή στην κόλαση, απάντησε, «Ήθελα να πω ό,τι ακριβώς λέει κατά λέξη και τα πάντα».
Διαβάστε περισσότερα στο ιστολόγιο http://memorylifegr.blogspot.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου