Συγγραφέας: Boris Vian
Τίτλος ελληνικής έκδοσης: Ποιήματα
Είδος έργου: Ποίηση
Μετάφραση: Αντώνης Φωστιέρης & Θανάσης Θ. Νιάρχος
Εισαγωγή: Noël Arnaud
Εκδόσεις: Γνώση
Σειρά: Ξένη ποίηση
Έτος 1ης έκδοσης: 1982
Με γεμάτα χέρια
Αν κάποιος σας ρωτούσε παθιασμένα
Η αθωότητα είν' αρετή;
Εγώ, δε θ' απαντούσα.
Θα έβρισκα μια υπεκφυγή.
Θα έλεγα: "Διαβάσατε Σεζάν;"
Σε άλλους δεν περνάει απ' το μυαλό
Να πούνε ψέματα και απαντούν: "Δεν ξέρω!"
Κανένας δεν μπορεί να τους πιέσει.
Μα, φυσικά, η αθωότητα δεν είναι αρετή.
Η θεια μου ήταν στολισμένη μ' αρετές.
Τις έχει ακόμα. Κι είναι γριά.
Οι Έλληνες ήταν κι αυτοί ενάρετοι
Μα οι Έλληνες δεν ήτανε αθώοι
Σκοτώσαν, λόγου χάρη, τον Σωκράτη.
Βέβαια είναι δύσκολο να κρίνουμε,
Δεν ήμασταν παρόντες.
Πάντως το ασφαλέστερο, σε τέτοιες περιπτώσεις,
Είναι να μην αποκριθείς
Να βρεις μια υπεκφυγή...
Αν πάλι δεν σου βρίσκεται καμιά
Στο κάτω-κάτω της γραφής, μπορείς ν' αυτοχτονήσεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου