Τίτλος πρωτοτύπου: Aus meiner Kindheit und Jugendzeit
Είδος έργου: Αυτοβιογραφία
1η έκδοση στη γερμανική γλώσσα: 1924
Ελληνικός τίτλος: Τα παιδικά μου χρόνια
Μετάφραση: Αγνή Ν. Διαμαντοπούλου
Εκδόσεις: Γαλαξίας - Ερμείας
Έτος έκδοσης: 1990 (υπάρχει όμως έκδοση Φέξη, του 1964, της ίδιας μεταφράστριας, οπότε κατά πάσα πιθανότητα η παρούσα είναι επανατύπωση)
Ο Αλβέρτος Σβάιτσερ (1875-1965) είναι μια από τις μεγαλύτερες μορφές του αιώνα μας [σημ. εννοεί του 20ού]. Πάστορας, θεολόγος, οργανίστας, μουσικολόγος, φιλόσοφος, γιατρός, συγγραφέας. Αυτά ήταν και αυτά υπηρέτησε με συνέπεια όλη του τη ζωή. Αλλά και ο τρόπος της ζωής του ήταν ανάλογος, πατώντας σε αυτά τα χνάρια χωρίς λοξοδρομήσεις των πιστεύω του.
Το αποκορύφωμα η διαμονή του στην Γκαμπόν, κλεισμένος πάντα στο νοσοκομείο που δημιούργησε ο ίδιος, το Λαμπαρενέ, έτσι που να συμβάλλει και αυτός σε κάτι στη δυστυχισμένη Μαύρη Ήπειρο.
Το 1952 είναι για τον Σβάιτσερ μια χρονιά αναγνώρισης. Του απονέμουν το Βραβείο Νόμπελ Ειρήνης.
Στο μικρό αυτό βιβλίο, μας προσφέρει μερικές σκέψεις και θύμισες από τα παιδικά του χρόνια, αυτά που τον έφτασαν εκεί που φτάνουν οι λίγοι και εκλεκτοί σε αυτή τη ζωή.
(Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου